25آنچه در اين دو صلوات هست، اين است كه دربارۀ نبى‌اكرم فرمود: «إِنَّ اللّٰهَ وَ مَلاٰئِكَتَهُ يُصَلُّونَ عَلَى النَّبِيِّ» 1 در تصليۀ بر رسول اكرم همۀ فرشتگان در خدمت خداى سبحان با هم صلوات مى‌فرستند كه يك تجليل است. شما اگر خواستيد از دوستتان
تكريمى به عمل آوريد با همۀ آشنايانتان يكجا به ديدار او مى‌رويد، وقتى هم خداى سبحان بر رسول اكرم صلوات مى‌فرستد همۀ فرشته‌ها را در خدمت خود جمع مى‌كند و مى‌فرمايد خدا و فرشتگان خدا بر نبى اكرم صلوات مى‌فرستند، اما در همين سوره وقتى سخن از صلوات بر مؤمنين است خدا دربارۀ مؤمنين تنها صلوات مى‌فرستد، ملائكه هم جدا، لذا فرمود: «هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ وَ مَلاٰئِكَتُهُ » وقتى جملۀ «هُوَ الَّذِي يُصَلِّي عَلَيْكُمْ» تمام شد، آنگاه جملۀ «مَلاٰئِكَتُهُ » را بر آن عطف كرد، در آنجا عطف مفرد بر مفرد است، در اينجا عطف جمله بر جمله.
نشانۀ صلوات خدا و فرشتگان چيست؟ نشانه‌اش «لِيُخْرِجَكُمْ مِنَ الظُّلُمٰاتِ إِلَى النُّورِ» است و شما را نورانى مى‌نمايد، يك انسان نورانى به طبيعت تيره نمى‌نگرد.
فرازهاى نورانى زيارت جامعه:
ما در اينجا تنها مهمان رسول اكرم نيستيم بلكه مهمان اهل بيت هم هستيم «بقيع و ما ادريك ما البقيع؟»! شما زيارت جامعه را در مشاهد ديگر مى‌خوانيد، اما آنطور كه در بقيع زيارت جلوه مى‌كند در مشاهد ديگر ظهورى ندارد. در فرازهاى نورانى زيارت جامعه عرض مى‌كنيم: شما اى اهلبيت نبوت محدق به عرش بوديد، محيط به عرش «اللّٰه» بوديد، در آن جايگاه رفيع منزلت داشتيد، و خدا بر ما منت نهاد شما را از عرش به فرش آورد، در بين مردم هستيد، «ذكركم فى‌الذاكرين و اسماءكم فى الأسماء و اجسادكم فى الاجساد و ارواحكم فى ارواح و انفسكم فى