18امام (ع) خطاب به وى فرمود: برخيز و غسل كن و هر چه توانستى نماز بخوان! تو پرتگاه گناه بزرگى ايستاده بودى و چقدر حال تو بد بود، اگر در چنين حالى از دنيا مى‌رفتى؟ ! از خداوند طلب مغرفت كن وتوبه بخواه، از هر چيزيكه مكروه مى‌دارد وخدا جز قبيح چيز ديگرى را مكروه نمى‌شمارد. . . قبيح را به اهل خود واگذار، چون هر چيزى اهلى دارد.» 1
شايان ذكر است كه سمرقندى در تفسير خود، ذيل آيۀ 36 سورۀ بنى‌اسرائيل؛ (وَ لا تَقْفُ ما لَيسَ لَكَ بِهِ عِلْمٌ إِنَّ السَّمْعَ وَ الْبَصَرَ. . .) حديث مذكور را نقل كرده.» 2
3. پرداخت صدقه
وجود مبارك امام سجاد (ع) وقتى مى‌خواستند مسافرت كنند، با دادن صدقه، سلامتى خود را مى‌خريدند. پرداخت صدقه را موكول مى‌كردند به زمانى كه سوار بر مركب مى‌شدند و وقتى به سلامت به مقصد مى‌رسيدند حمد و شكر الهى را انجام مى‌دادند و هرچه فراهم مى‌شد صدقه مى‌دادند. 3
مرحوم بحرانى در كتاب «الحدائق الناضره» مى‌نويسد:
«مستحباست هنگام صدقه دادن بگويد: «اللَّهُمَّ إِنِّى اشْتَرَيتُ بِهَذِهِ الصَّدَقَۀ سَلامَتِى وَ سَلامَۀ سَفَرِى وَمَا مَعِى فَسَلِّمْنِى وَسَلِّمْ مَا مَعِى وَبَلِّغْنِى وَبَلِّغْ مَا مَعِى بِبَلاغِكَ الْحَسَنِ الْجَمِيل»
4
.
صدقه نحس بودن سفر را در ايامى كه مكروه است از بين مى‌برد. امام صادق (ع) مى‌فرمايد: «تَصَدَّقْ وَاخْرُجْ أَى يوْمٍ شِئْتَ» ؛ 5«صدقه بده وهر زمان خواستى سفر كن.»
حمادبن عثمان به امام صادق (ع) عرض كرد: آيا سفر در بعضى از روزهاى نحس، مانند چهارشنبه و مانند آن مكروه است؟ فرمود: سفرت را با صدقه آغاز كن و هرگاه خواستى سفر كن و آيۀ‌الكرسى را بخوان 6و نيز از آن امام همام (ع) نقل شده: هر كسيكه