5از همۀ ايام است.»
و بعد مىفرمايند: «گرچه اين سخن درست است ولكن بعضى از ايام ماه ذى الحجه به مراتب افضل از ماه رمضان است.»
و ممكن است جمع روايات به اين باشد كه ماه رمضان ذاتاً افضل بر همۀ ماههاست و لكن براى روز غدير فضيلتى برتر است به جهت امر ولايت و تماميت دين و نعمت در اين روز مبارك.
در هر صورت براى ماه ذى الحجه جايگاهى رفيع و بلند است كه مراقبان و سالكان نبايد غفلت ورزند و بدون توجه و با حالت غفلت در آن داخل شوند، كه حرمت آن را ضايع خواهند كرد.
ماه ذى الحجه منزلگاه نيكان و پاكان و جايگاه اهل قدس و نور است و هر كس مىخواهد در آن جايگاه حضور يابد، بايد خود را شبيه آنان سازد و به اخلاق و صفات آنان تشبّه كند. آنان چگونهاند كه سالك بايد چنان كند؟ آنها نفوسى پاك و قلوبى طاهر و مهذّب و اخلاقى نيكو و اعمالى صالح دارند و اهل حلم، علم، تقوا، عرفان و حكمت هستند. آنان اهل روز و نماز شباند. دائماً در حال ذكر و توكل و رضايت حق و در حال تسبيح و تقديس ذات اله مىباشند. آنان خداى را به بزرگى ياد مىكنند و از موحدان و صادقان و خالصاناند. 1
مؤلف گرانقدر با توضيحات و بيان نورانى خود در بارۀ اهل اين ماه به همگان توصيه مىكند كه براى ورود به اين ماه، خود را داخل در سالكان و مراقبان بنمايند و آنگاه مىفرمايند:
«در هر صورت، از جمله مواقف مهم اين ماه، دهۀ اول آن است كه به «ايام معلومات» در قرآن ياد شده است؛ (وَ يذْكُرُوا اسْمَ اللهِ في أَيامٍ مَعْلُومات) .» 2
و يادآورى با غفلت نمىسازد، پس بپرهيز از مشغوليات قلبى و به ويژه