45پيامبر و از شمار صحابيات ميباشد و در كتب فريقين مضبوط است.

صفيه در دوران جاهليت با حارث بن، حرب بن اميه ازدواج كرد و پس از مسلمانى و جدايى از وى، همسر عوام بن خويلد شد كه از او زبير به دنيا آمد (زبير بن عوام) و همچنين سائب و عبدالكعبه از او متولد شدند.

اسلام صفيه

بعد از نزول آيات وحى بر پيامبر (ص) ، صفيه به حضورش رسيد و مسلمانى برگزيد و با آن حضرت بر اسلام و پيروى از او بيعت كرد؛ «و أسلمت صفيّة و بايعت رسول الله» . ¹

او در مسلمانى وفادار و جدّى بود كه بارها به محضر پيامبر شرفياب مى شد و عقايد خود را بر آن حضرت عرضه مى كرد و پيامبر هم او را تأييد مى فرمود.

صفيه از ديدگاه پيامبر (ص)

از مجموعه نقل هايى كه دربارۀ صفيه آمده، برداشت مى شودكه صفيه مورد عنايت خاص رسول الله (ص) بوده است كه به عنوان نمونه، به چند مورد اشاره مى كنيم:

1. در جنگ اُحد، هنگامى كه پيامبر (ص) به بالين حمزه آمد و عمه ا ش صفيه را با وضعيت ناراحت كننده اى در غم برادر مشاهده كرد و ديد كه او چگونه در غم برادر نوحه سرايى مى كند و مى گريد، بسيار ناراحت شده، فرمودند:

«اگر به خاطر ناراحتى صفيه نبود، او را به همين حال مى گذاشتم تا از شكم وحوش و درندگان محشور گردد و اجر بيشترى يابد.» ²

2. هنگام ولادت حسين بن على عليه السلام، پيامبر (ص) به صفيه امر فرمودند كه امر ولادت حسين را متكفّل شود. پس از ولادت آن حضرت، فرمودند: «عمّه جان! فرزندم را نزد من بياور كه مشتاق ديدن او هستم.» ³

3. پيامبر (ص) صفيه را عمّه صدا مى زدند و تا در قيد حيات بودند، از عمۀ گرامى خود ديدار و عيادت مى كردند.

4. «پيامبر (ص) در لحظۀ وفاتشان، پس از آنكه خطاب به همۀ مسلمانان فرمودند: « أيُّهَا النّاسُ وَالله لاَ تمسكون عَلَىّ بشىء، إنّى لاَ أحل إلاّ ما أحلّ الله ولاَ أحرم إلاّ ما حرّم الله!» ؛ «مرا پناهگاه خود قرار ندهيد كه جز آنچه خدا حلال كرده بر كسى حلال نمى كنم و جز آنچه او حرام كرده حرام نمى كنم.» آنگاه رو به زهراى مرضيه و عمه ا ش صفيه كرده، فرمودند: «يَا فَاطِمَة بِنت رسول الله، يا صفية عمة رسول الله، اعملا لما عند الله، إنّى لا أغنى عنكما من الله شيئاً» ؛ «اى فاطمه، دختر رسول خدا و