41
«أَي جَوادُ أَي كَرِيمُ، أَي قَرِيبُ أَي بَعِيدُ، أَسْأَلُكَ أَنْ تُصَلّ-ِيَ عَلى مُحَمَّد وَأَهْلِ بَيتِهِ، وَأَنْ تَرُدَّ عَلَيَّ نِعْمَتَكَ» .
و هر زنى كه مستحاضه باشد و اين دعا را بخواند پاك مى‌شود. پس دو ركعت نماز زيارت حضرت رسول بكند و بهتر آن است كه اين نماز را در مقام آن حضرت به‌جا آورد و آن نزد ستونى است كه مابين محراب و منبر است و در يسارش ميدان است و چون سُنّيان در وقت زيارت پيغمبر (ص) در پيش روى قبر منور مى‌ايستند در برابر شباكى كه در پيش روى قبر است، لهذا در وقت تقيه اگر كسى نتواند كه زيارت آن حضرت به نحوى كه مذكور شد به‌جاآورد، در جايى كه سنيان مي‌ايستند بايستد و آنچه مذكور شد از زيارت او در نزد شباك قبر ابوبكر و شباك قبر عمر بايستد و به نحوى كه سنيان زيارت مى‌كنند ايشان را و مى‌خوانند او نيز بخواند و نيت زيارت حضرت امير يا يكى از ساير ائمه](عليهم السّلام) [ بكند.
و بايد تا در مدينه است نمازهاى واجب و سنت را در مسجد پيغمبر بكند كه ثواب نماز در آن، نهايت ندارد و از احاديث رسيده است كه يك ركعت نماز در مسجد آن حضرت، برابر ده هزار ركعت نماز است و ظاهر آن است كه حد مسجد آنِ حضرت، در بناى ثانى به آن حد رسيده از سمت طول، از شباك قبر است تا موضعى كه زمين مرتفع مي‌شود و در سمت قبله محجر دارد و تخميناً هفتاد گام است و مشتمل بر ده ستون است كه يكى از آن ده بر ابتداى موضع مرتفع منصوب است و از سمت عرض از نزد محجر سمت قبله است تا جايي‌كه زمين مرتفع مى‌شود و سقف و ستون تمام مى‌شود و تخميناً پنجاه و چهار - پنج گام است و ستون‌هاى اين سمت نه است و آنچه از اين قدر زيادتر است، بعد از آن حضرت به‌هم رسيده است و از جمله مسجد آن حضرت محسوب نمى‌شود.
و سنت است كه در نزد ستون نبى و ستون حضرت امير و ستون ابو لبابه نماز كند و همچنين در مابين قبر و منبر نماز كند كه آن روضه‌اى است از روضه‌هاى بهشت و در هر يك از باب الوفود و باب الرحمه كه دو در است، از چهار در خانه پيغمبر (ص) كه در او مدفون است و هر يك در يك جهت خانه واقع است، بايستد و دعا كند و حوايج خود را طلب كند و باب الوفود در غرب نبى است كه در سمت مسجد است و در نزد استوانه وفود است و اين درى است كه پيغمبر]صلّى الله