25وسيله، مقام و درجه‌اى است كه خداوند به پيامبر عطا كرد، لذا در متون دينى با تعابير گوناگون و مختلف از آن ياد شده است:

1. در مواردى به صورت مطلق در ادعيه آمده است: «اللَّهُمَّ أَعْطِ مُحَمَّداً الْوَسِيلَةَ وَ الفَضلَ وَ الْفَضِيلَة» . ¹

2. در دعاى ديگرى با تعبير «وسيلۀ عظمى» آمده است؛

«وَ بَلِّغْهُ الْوَسِيلَةَ الْعُظْمَى» ²

3. در دعاى «وسيله» اسباب وصول به بهشت و رفعت و تقرّب به حق محسوب شده است؛

«اللَّهُمَّ بَلِّغْ بِهِ الْوَسِيلَةَ مِنَ الْجَنَّةِ فِى الرِّفْعَةِ مِنْك» . ³

4. در حديثى ديگر، «وسيله» قطعه‌اى رفيع و جايگاهى بلند در بهشت به حساب آمده كه پيامبر، ياران و دوستداران خود را در آنجا سكنى مى‌دهد،

«فَيسْكِنُهُمْ فِى الْوَسِيلَةِ حَيثُ لاَ يحْجَبُونَ عَنْ مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيتِهِ:» ⁴

5. به معنى شفاعت آمده است؛ «اللَّهُمَّ أَعْطِهِ الْوَسِيلَةَ وَ الشَّفَاعَةَ» . ⁵

6. در موارد وسيله به معنى تقرب الهى آمده است؛

«قَالَ هِى دَرَجَتِى فِى الْجَنَّةِ» ⁶