22
«أَوْثَق عُرَى الإِيمَانِ أَنْ تُحِبَّ الرَّجُلَ فِى اللَّهِ وَ تُبْغِضَ فِى اللَّهِ» . 1
«استوارترين دستگيرۀ ايمان آن است كه دوست داشتن تو خدايى و در راه رضاى پروردگار باشد.»
به گفتۀ روايات، در بهشت ستونى است طلايى كه بر فراز آن شهرهايى از زبرجد سبز است و ساكنان بهشت را روشنى مىبخشد؛ از پيامبر (ص) پرسيدند آن جايگاه، براى چه كسانى است؟ فرمود: براى آنان كه همديگر را براى خدا دوست دارند. 2(مُتَحَابِّينَ فِى اللَّهِ) . و پيامبر ما بدين نام (حبيب) مشهور است.
در زيارتش مىخوانيم: « السَّلاَمُ عَلَيكَ يا حَبِيبَ اللَّه» ، «السَّلاَمُ عَلَى مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ حَبِيبِ اللَّه» .
و در زيارت امام حسين (ع) مىخوانيم: «السَّلاَمُ عَلَيكَ يا وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ اللَّهِ» .
و در زيارت حضرت زهرا (عليها السلام) مىگوييم: « السَّلاَمُ عَلَيكِ يا بِنْتَ حَبِيبِ اللَّهِ» .
و چون او را با ديگر پيامبران مىستاييم، مىگوييم: «السَّلاَمُ عَلَى مُوسَى كَلِيمِ اللَّهِ، السَّلاَمُ عَلَى عِيسَى رُوحِ اللَّهِ، السَّلاَمُ عَلَى مُحَمَّدٍ حَبِيبِ اللَّه» .
* «وَ صَفِيكَ»
«صفى» در لغت به معناى دوست مخلص، يكدل، برگزيده و خالص از هر چيزى است و در متون دينى (قرآن و حديث) در وصف و نعمت انبيا آمده است: مثل آدم صفى الله، موسى صفى الله و بهويژه پيامبر اسلام كه بعنوان «صفى الله» موصوف و به «مصطفى» مشهور است.
و اين برگرفته از قرآن است كه فرمود: ( إِنَّ اللَّهَ اصْطَفى آدَمَ وَ نُوحاً وَ آلَ إِبْراهِيمَ وَ آلَ عِمْرانَ عَلَى الْعالَمِينَ) 3خداوند آدم و نوح و آل ابراهيم و خاندان عمران را بر جهانيان برترى داد.
«اصطفا» ، ناب و خالص چيزى را گرفتن و آن را از كدورات و امور زايد پاك كردن است و به معناى انتخاب و گزينش آمده است.
گزينش آنان برعالمين سرّى دارد، آدم (ع) را برگزيده چون نخستين خليفۀ نوع انسان است در زمين؛ ( إِذْ قالَ رَبُّكَ لِلْمَلائِكَةِ إِنِّى جاعِلٌ فِى الأَْرْضِ خَلِيفَةً) ؛ 4«چون پروردگارت به فرشتگان گفت من در زمين خليفهاى مىآفرينم.» و نخستين كسى است كه باب توبه با او گشوده شد؛ ( ثُمَّ اجْتَباهُ رَبُّهُ فَتابَ عَلَيهِ وَ هَدَى) ؛ 5«سپس پروردگارش او را برگزيده، توبهاش