49- سرزمينى كه داراى سنگ‌هاى سياه است. ¹

والحِرّةُ (بالكسر والتشديد) : العطش؛ حِرّه با كسر «حا» وتشديد «را» يعنى تشنگى.

- به سرزمين سنگلاخى‌كه پوشيده از ريگ وسنگ‌هاى سياه باشد، به طورى كه گويى به سبب لهيب آتش آن را گداخته‌اند، حرّه مى‌گويند.

در سراسر شهر مدينه از حرّه‌هايى كه گفتيم وجود دارد و هر يك داراى نامى خاص مى‌باشد؛ مانند حرّة الوبره؛ كه به آن حرّة غربى نيز مى‌گويند و آن در نقطه مقابل حرّه‌اى ديگر، به نام شرقى واقع است. ²

موقعيت جغرافيايى حَرّة واقم

حرة واقم؛ كه حادثۀ دردناك روز چهارشنبه بيست و هشتم ذى الحجة سال 63 هجرى در آنجا رخ داد، سنگستانى است در قسمت شرقى مدينه.

مورخان نوشته‌اند: وقتى مسلم بن عقبه با لشكر تحت امر خود به مدينه رسيد، در قسمت پايين اين شهر توقف كرد و فرمان داد قرارگاهش را در منطقه‌اى مستقر كنند كه هنگام رويارويى‌اش با اهالى مدينه، خورشيد در پشت سر وى قرار گيرد و آفتاب به چشمان مردم مدينه بتابد. اينجا بود كه آنان در شرق مدينه، منطقۀ حرّة واقم مستقر شدند. . . ³؛ «لما أقبل مسلم بن عقبة من الشام مرّ بأسفل المدينة فقال: أنزلوني منزلاً إذا حاربت القوم استدبرتني الشمس واستقبلتهم، فنزل بحرّة واقم، شرقي المدينة» .

ابو الهيثم مى‌نويسد: در واقعۀ حرّة واقم، حدود 6500 نفر به قتل رسيدند؛ ⁴«قال أبو الهيثم: قتل يوم الحرّة؛ حرّة واقم نحو من ستة آلاف و خمسمائة» .

همانطور كه ملاحظه مى‌كنيد، مورخان در شرح ماجراى حره، همان حرۀ واقم را اراده كرده‌اند.

برخى از شعرا نيز در سروده‌هاى خود در بارۀ حره، به همان حرّۀ واقم اشاره دارند:

فإن تَقْتُلونا يوْمَ حَرَّة واقم. . . فنحنُ على الإسلام أوَّل من قتل ⁵