17تعلّقات مادى جدا مى‌شود تا احرام و طواف و سعى و رمى و هدى، همه‌جا خدا را مى‌جويد و در طلب وصال او، شب و روز آرام ندارد؛ اين سو و آن سو مى‌رود و در كوه و بيابان سرگردان مى‌شود تا در ميهمانسراى الهى، آيات روشن الهى را با چشم جان ببيند؛ فِيهِ آيٰاتٌ بَيِّنٰاتٌ ¹و با سعى و تلاش انسانى چون هاجر، چشمه‌اى از معرفت برايش گشوده مى‌شود.

پس، هر كس كه قصد سفر الى اللّٰه را نموده، بايد از ابتدا از هرگونه امورى كه با اين سفر ضديت دارد دورى جسته و دل را فقط متوجه خدا بنمايد؛ چنانكه امام صادق عليه السلام در اين باره مى‌گويند: «به هنگام حج، دل را براى خدا مجرد ساختن، و از هر حجابى آزاد شدن و همۀ امور را به خدا سپردن و در تمام حركات و سكنات بر او توكل كردن و خود را با آب توبه شستشو دادن و دنيا و ما فيها را رها ساختن، از مقدّمات سفر الى اللّٰه است.» ²يعنى شرط نخستين اين سير، بيرون آمدن از خود و تعلّقات مادى است و جهت تحقّق عملى آن از لحظۀ اول احرام، بايد از انواع تعلّقات مادى و انواع امتيازات و تفاخرات و زخارف، حتى از كفش و كلاه رها شود، تا حالت فرشته‌گونه پيدا كند و فقط با دو تكه پارچۀ پاك و حلال، با رمز مخصوص جواز عبور براى ميهمانى و ملاقات با ربّ الارباب بگيرد. از اين رو، لحظۀ جواز عبور گرفتن، بسى حساس و سرنوشت‌ساز است، كه اولياءاللّٰه در موقع گفتن لبيك رنگ عوض كرده و گريه مى‌نمودند كه نكند جواز عبور به آن‌ها داده نشود؛ چنانكه امام صادق و امام‌سجاد عليهما السلام در اين لحظه به حالت غشى افتادند. وقتى علت را پرسيدند، در پاسخ فرمودند: چگونه جرأت كنم كه بگويم «لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ» در حالى كه مى‌ترسم «لبيك» بگويم اما پاسخ «لا لبّيك» بشنوم. ³لبيك را كسى مى‌گويد كه احساس حضور كند. در اتاق دربسته، در حالى كه كسى نباشد «بله» نمى‌گويند. اگر لبيك گفته مى‌شود؛ يعنى در حضور او هستيم. او ما را صدا زده و ما پاسخ مى‌دهيم. از اين رو، حضرت امام خمينى، عارف معاصر، مى‌گويد: مهم آن است كه حاجى بداند كجا مى‌رود و دعوت چه كسى را اجابت مى‌كند و ميهمان كيست و آداب اين ميهمانى چيست. ⁴حاجى مى‌خواهد با احرامش، حرم امن الهى در خويش به وجود آورد و وجودش را براى غير خدا منطقۀ ممنوعه اعلام كند؛ . . . وَ مَنْ دَخَلَهُ كٰانَ آمِناً. . . ⁵تا براى هميشه بر روى غير خدا ممنوع گردد. ميزبان زائران (خداوند) فرمود:

«كسانى كه (به واسطۀ احرام) حج را بر خود واجب نموده‌اند، بايد از هرگونه تمتّعات جنسى و