33در سال 1040. اوّلين سنگ بناى جديد كعبه را وى گذاشت و در همۀ مراحلِ بازسازى، با جمعى از شيعيان شركت كرده و در اين امر يارى نموده است.

وى زمان بسيارى در مكّۀ مكرّمه زندگى كرده، در آن‌جا از محمد امين استرآبادى درس آموخته و به برخى؛ از جمله عبدالرزاق مازندرانى اجازه داده است. وى را كه عالم پر تلاشى بوده، در مكّۀ مكرّمه به جرم تشيّع به شهادت رساندند. او با همسر و دو طفل خردسالش، كه پيش از وى در گذشته‌اند، همگى در قبرستان حجون مكّه مدفون شده‌اند. ¹30 - شمس الدين محمد شيرازى مكّى، در مكّۀ مكرّمه مجاورت گزيده و به فراگيرى علم پرداخته است. مولا خليل قزوينى حاشيۀ خود بر «عُدّة الاصول» را در مكه به وى داد و نام‌برده پس از مطالعه، در ردّ آن مطلب نوشت. ²31 - شمس الدين محمد، معروف به شمسا گيلانى، وى كه از فلاسفۀ قرن يازدهم و از شاگردان شيخ بهائى و ملاصدرا بوده در اصفهان مى‌زيسته، ليكن كتاب «العلم الإلهي \النورية» را در سال 1048 در مكۀ معظمه تأليف نموده است. ³32 - شيخ صنعان، به سفارش وى، نسخه‌اى از «شرح نهج البلاغۀ ابن ابى الحديد» در مكّۀ مكرّمه استنساخ شده است. شيخ آقا بزرگ احتمال داده كه شيخ صنعان، نام مستعار باشد نه نام واقعى. ⁴33 - صاحب على استرآبادى، شاگرد ميرزا محمد استرآبادى، صاحب كتاب‌هاى رجال است. ⁵با توجه به اين‌كه استادِ وى در مكه مى‌زيسته، ظاهراً صاحب‌على هم متوطن مكّۀ مكرّمه بوده است.

34 - عبد الرزاق مازندرانى، شاگرد سيد زين‌العابدين كاشانى است، همو كه در تجديد بناى كعبۀ مشرّفه شركت داشته و در مكه به شهادت رسيده است. عبدالرزاق از وى اجازه داشته است. ⁶35 - عبد على عاملى، كتاب «تلخيص الأقوال» از تأليفات ميرزا محمد استرآبادى، مؤلف كتاب‌هاى رجالى را در كنار كعبۀ مشرفه در سال 1015 استنساخ كرده و حواشى بسيارى از مؤلف بر آن نگاشته است. ظاهراً وى از همكاران سيد زين‌العابدين كاشانى در تجديد بناى كعبه مشرفه بوده است. ⁷36 - عبداللّٰه‌بن احمد انصارى، شيخ آقا بزرگ از وى با لقب «شريف» ياد مى‌كند كه اين