16پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود:

«مَنْ أَرَادَ الدُّنْيَا وَالْآخِرَةَ فَلْيَؤُمَّ هَذَا الْبَيْتَ» .

«هر كس دنيا و آخرت مى‌خواهد، پس آهنگ اين خانه (كعبه) كند.» ¹كعبه، مركز آيات روشن الهى

إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ. . . . ²«نخستين خانه‌اى كه براى مردم (ونيايش خداوند) قرار داده شد، همان است كه در سرزمين مكه است.»

فِيهِ‌آيَاتٌ بَيِّنَاتٌ مَقَامُ‌إِبْرَاهِيمَ. . . . ³«در آن نشانه‌هاى روشن (مانند) مقام ابراهيم است.»

كعبه به مقتضاى اينكه خانۀ هدايت است، مركز آيه‌ها و نشانه‌هاى روشن الهى است. اين آيات و نشانه‌ها مى‌تواند تمام مشاعر و اماكن مرتبط با اين بناى مقدس باشد اما در ميان همۀ اين نشانه‌هاى روشن، مقام ابراهيم عليه السلام است؛ سنگى كه اثر پاى ابراهيم خليل عليه السلام روى آن موجود مى‌باشد و از اهميت ويژه‌اى برخوردار است و لذا خداى تعالى در ميان همۀ آنها اين يكى را به‌خصوص ذكر كرد.

كعبه، مركز و محور ياد خدا:

وَ إِذْ بَوَّأْنَا لِإِبْرَاهِيمَ مَكَانَ الْبَيْتِ. . .

وَأَذِّنْ فِي النَّاسِ بِالْحَجِّ يَأْتُوكَ. . .

وَيَذْكُرُوا اسْمَ‌اللّٰهِ فِي أَيَّامٍ مَعْلُومَاتٍ عَلَى مَا رَزَقَهُمْ مِنْ بَهِيمَةِ الْأَنْعَامِ. . . . ⁴« (به‌خاطر بياور) زمانى را كه جاى خانه (كعبه) را براى ابراهيم آماده ساختيم (تا آن را بنا كند و به او گفتيم:) و مردم را دعوت عمومى به حج كن (تا) در ايام معيّنى نام خدا را بر چهارپايانى كه به آنان داده - به هنگام قربانى كردن - ببرند) .»

كعبه، مقدس و داراى حرمت ويژه است:

. . . وَ لَاآمِّينَ الْبَيْتَ الْحَرَامَ. . . . ⁵رَبَّنَا إِنِّي أَسْكَنتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوَادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ. . . . ⁶در دو آيۀ 2 و 97 سورۀ مائده، كعبه با وصف «الحرام» و در آيۀ 37 سورۀ ابراهيم با وصف «المحرّم» آمده كه بيانگر حرمت و