9 مجاورت با كعبه

اسماعيل عليه السلام و مادرش هاجر نخستين مجاوران كعبه در عصر ابراهيم عليه السلام:

رَبَّنٰا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوٰادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ. . . . (ابراهيم: 37)

سكونت و زندگى اسماعيل و مادرش هاجر در جوار كعبه و سرزمين بى آب و علف مكه به هدف ايجاد پايگاهى براى اقامۀ نماز:

رَبَّنٰا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوٰادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنٰا لِيُقِيمُوا الصَّلاٰةَ. . . . (ابراهيم: 37)

در خواست ابراهيم عليه السلام از خداوند مبنى بر متوجّه ساختن دلهاى گروهى از مردم به‌سوى فرزندانش و زندگى در جوار كعبه:

رَبَّنٰا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوٰادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنٰا. . . فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النّٰاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ. (ابراهيم: 37)

مجاورت با كعبه از عبادات الهى:

. . . طَهِّرٰا بَيْتِيَ لِلطّٰائِفِينَ وَ الْعٰاكِفِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ. (بقره: 125)

بيشتر مفسّران «الطائفين» را به طواف كنندگان و «العاكفين» را به مجاوران كعبه تفسير كرده‌اند. (مجمع‌البيان، ذيل آيه)

باتوجه به معناى اعتكاف (روى آوردن به چيزى از روى توجه و همراه با مراقبت) و نيز با توجه به اينكه «العاكفين» ميان دو عبادت (طواف و نماز) قرار گرفته استفاده مى‌شود كه مقصود از «الْعٰاكِفِينَ» اعتكاف به عنوان يك عبادت مى‌باشد نه صرف سكونت در اطراف كعبه و شهر مكه.

مرجعيت كعبه

قرار دادن كعبه به عنوان ملجأ و مأوا براى عموم مردم از سوى خداوند: