67حضرت يارى داد. رسول خدا آنگاه در ميان صحابه عقد اخوّت بست و فرمود: «تآخوا في اللّٰه اخوين اخوين» ؛ «در ميان خود هر دو نفر با هم پيمان اخوّت ببنديد.» در اين هنگام بود كه دست امير مؤمنان على عليه السلام را گرفت و فرمود: «هذا أخى» سپس به چهرۀ عمويش نگاه كرد و فرمود: «وانّ حمزة اسد اللّٰه واسد الرسول و زيد بن حارثة 1مولى الرسول أخوين» . 2
و لذا حمزه عليه السلام در جنگ احد زيد بن حارثه را وصىّ خود قرار داد كه اگر حادثهاى رخ داد زيد وصايا و خواستههاى او را انجام دهد.
حمزه عليه السلام اوّلين پرچمدار اسلام
ششماه اوّل پس از هجرت در مدينه سپرى گرديد و در ماه هفتم كه مصادف با ماه مبارك رمضان بود، رسول خدا صلى الله عليه و آله براى اوّلين بار جهت مقابله با كفّار و مشركين پرچم برافراشت و حمزة بن عبدالمطلب را به پرچمدارى آن مفتخر ساخت.
مورّخان مىنويسند: 3رسول خدا صلى الله عليه و آله در اين ماه پرچم سفيد رنگى را به عمويش حمزه سپرد و او را به فرماندهى سىتن از مسلمانان به جانب محلّى به نام «سيف البحر» ، براىمقابله با ابوجهل كه سرپرستى يك قافلۀ سيصد نفرى از مشركين مكّه را به عهده داشت، گسيل نمود.
گر چه در اين برخورد، به علّت وساطت يكى از سران قبايل عرب، به نام «مجدى بن عمر جهنى» جنگ رخ نداد و ابو جهل از اين معركه و از درگيرى با حمزه نجات يافت ولى در اينجا بايد به دو نكته توجّه كرد:
1 - حمزه عليه السلام به همراه سىنفر از مسلمانان براى مبارزه با ابوجهل كه سيصد نفر از مشركين را همراه داشت، حركت كرد و آمادۀ جنگ با آنان شد؛ يعنى يك نفر در مقابل ده نفر و اين همان نسبتى است كه قرآن مؤمنان واقعى را به اجراى آن تشويق و تشجيع نموده است؛ يَا أَيُّهَا النَّبِىُّ حَرِّضْ الْمُؤْمِنِينَ عَلَى الْقِتَالِ إِنْ يَكُنْ مِنْكُمْ عِشْرُونَ صَابِرُونَ يَغْلِبُوا مِائَتَيْنِ. 4
2 - هر چه بود، در اين رويارويى ابوجهل كه اسداللّٰه را ديد، مرعوب و متزلزل گرديد و شايد هم به ياد روزى افتاد كه حمزه سر او را شكافت، و از اينكه مبادا اين شكست براى دوّمين بار اتّفاق بيافتد، از صحنه متوارى گرديد.
حمزه عليه السلام دوّمين پرچمدار اسلام
در ربيع الأوّل، اوّلين ماه از سال دوّم