45مطالب و جزئيات حوادث به علل مختلف.
2 - عدم امكان به دست آوردن زواياى اين حوادث مهم، به طور صحيح و دور از هر نوع تحريف و تغيير.
چرا كه اين سريال، برخلاف سريالهاى داستانى و خيالى، بيانگر حوادثى واقعى است، از مقطع حسّاسى از تاريخ و گوياى برخورد انديشه و عقيدۀ دو گروه از مردمانى است كه يكى از آنان پس از زمانى كوتاه، بر اوضاع مسلّط گرديده و حاكميت را به دست گرفته و در مدت حكومت طولانى خويش در قلع و قمع و كوبيدن طرف مقابل، از تمام قدرت خويش بهره جسته است، آن هم نه تنها از راه فيزيكى و با قتل و زندانى كردن و تبعيد نمودن مخالفان و با آتش زدن و ويران كردن خانه‌هايشان بلكه از راه فرهنگى - تبليغى نيز آنچه مى‌توانسته افراد ذى نفوذ و شناخته شده و آنان كه در جامعۀ اسلامى از وجهۀ مذهبى برخوردار بودند را در انظار عموم حقير، موهون، پست، نالايق، دور از اسلام و داراى بله و حماقت، معرفى نموده است. از سوى ديگر افرادى را بزرگ نمايى كرده از آنان شخصيّتهاى كاذب مذهبى، به عنوان محدّث، صحابه و. . . به وجود آورده است.
در تاريخ از اين نمونه‌ها فراوان است كه ابوذر، رشيد هجرى، ميثم تمّار، حجر بن عدى و. . . و ابوطالب و فرزندان او نيز جزو متهمان اين گروه حاكم است.
چون در اين زمينه گفتنى فراوان و بحث طولانى است برمى‌گرديم به اصل موضوع و داستان عقيل در سريال امام على - ع - و قبل از ورود به بحث، به معرفى اجمالى از عقيل بن ابيطالب مى‌پردازيم:
عقيل كيست
عقيل فرزند ابو طالب و مادرش فاطمه بنت اسد مى‌باشد. او عمو زادۀ رسول خدا - ص - و برادر امير مؤمنان - ع - و كنيه‌اش ابويزيد است. عقيل دوّمين فرزند ابو طالب و بيست سال از امير مؤمنان بزرگتر بود.
همانگونه كه در مقاله‌هاى گذشته با استناد به دلايل تاريخى و حديثى از منابع اهل سنّت آورديم، عقيل يكى از شخصيّتهاى علمى و از محدّثان و نسب شناسان است و امتياز و تفوق او بر ديگر نسب شناسان، در اين است كه وى افزون بر آگاهى‌هاى وسيع در اين علم، به كيفيت زندگى قبائل مختلف حجاز؛ از لحاظ اخلاقى و نقاط قوّت و ضعف مردان و زنان آنان، به خصوص، داراى تسلّط و اطلاع كامل بر خصوصيات بنى اميّه و نياكان معاويه بود.