12اسلام ناب محمّدى زنده است و او زنده است تا پرچم عظمت اسلام و وحدت مسلمين و نفرت از ظالمين برافراشته است.
هنوز نداى ملكوتى او كه مى‌گفت: «حاشا كه خلوص عشق موحّدين جز به ظهور كامل نفرت از مشركين و منافقين ميسّر شود» در فضاى مكه طنين‌افكن است و درس فراموش نشدنى او كه مى‌گفت: «كدام خانه‌اى سزاوارتر از كعبه و خانۀ امن و طهارت ناس كه در آن به هر چه تجاوز و ستم و استعمار و بردگى و يا دون صفتى و نامردمى است عملاً و قولاً پشت شود؟» در كتيبۀ ذهن انسانهاى بيدار منقّش است. . .»
«آرى، امام خمينى زنده است تا اميد زنده است و تا حركت و نشاط هست و تا جهاد و مبارزه هست. . . امام خمينى و امّت فداكارش از مكه و ميقات هم غايب نيستند. سيلاب انديشۀ جهاد و شهادت و مقاومت و برائت از مشركين و محبّت به مؤمنين كه از قلۀ بلند انديشۀ او جارى است همۀ دلها و جانهاى مستعد را فرا مى‌گيرد و به او حضورى معنوى مى‌بخشد. آرى، چنانكه او خود مى‌گفت: «ما در مكه باشيم يا نباشيم دل و روحمان با ابراهيم و در مكه است. دروازه‌هاى مدينةالرسول را به روى ما ببندند يا بگشايند، رشتۀ محبّتمان با پيامبر هرگز پاره و سست نمى‌شود، بسوى كعبه نماز مى‌گزاريم و بسوى كعبه مى‌ميريم و خداى را سپاس مى‌گزاريم كه در ميثاقمان با خداى كعبه پايدار مانده‌ايم و منتظر هم نمانده‌ايم حاكمان بى‌شخصيت بعضى كشورهاى اسلامى و غير اسلامى از حركت ما پشتيبانى كنند. ما مظلومين هميشۀ تاريخ، محرومان و پا برهنگانيم و غير از خدا كسى را نداريم و اگر هزار بار قطعه قطعه شويم دست از مبارزه با ظالم برنمى‌داريم. . .» 1پى نوشتها: