92 - مكّه «برونگاه راستى» و مدينه «درونگاه راستى» است. پيامبر - ص - با «صدق» از مكه «بدر آمد» و به مدينه «اندر آمد» .
3 - مكه زادگاه و نشأتگاه پيامبر - ص - است و مدينه، هجرتگاه، رحلتگاه و آرامگاه او.
4 - مكّه و مدينه هر دو حرم امن خدايند.
5 - هم مكه و هم مدينه به دستور خدا، حرم امن شده‌اند.
6 - «حَرَم» شدن «مكه» و «مدينه» ، هر دو، به وسيلۀ پيامبر خدا بوده است: مكه به وسيله حضرت ابراهيم - ع - و مدينه به وسيله حضرت محمد - ص -.
7 - «مكان» كعبه براى ابراهيم - ع - برگزيده شد و «مكان» مسجدالنبى - ص - براى پيامبر خاتم - ص -.
8 - ابراهيم - ع - براى كعبه بسيار دعا كرد و حضرت رسول - ص - براى مسجد مدينه.
9 - «حجّ» به سوى مكه قرار داده شد و «هجرت» به سوى مدينه.
10 - بار سفر به سوى مكّه و مدينه بستن به ترتيب واجب و سنت است.
11 - ثواب نماز در مسجدالحرام و مسجدالنبى - ص - (يا مكه و مدينه؟) از همه جا بيشتر و چندين برابر - صد يا هزار برابر جاهاى ديگر است.
12 - پيامبر - ص - مكه و مدينه را از همه جاى دنيا بيشتر دوست مى‌داشت.
13 - «ايمان» در هر عصرى، به مكه و مدينه درمى‌پيچد و اين دو شهر را احاطه مى‌كند.
14 - خدا اين دو شهر را محلّ قيام و برپا ايستى براى ذكر و عبادت