923 - مائده: 95.
24 - مائده: 96.
25 - بقره: 217.
26 - توبه: 36.
27 - الحقائق: 277.
28 - الحقائق: 278.
29 - بقره: 158.
30- كشف الاسرار، ج 1، ص 426.
31 - كشف الاسرار، ج 1، ص 430.
32 - مائده: 3.
فلسفۀ برائت از مشركين
محمد محمدى رى شهرى
بسم اللّٰه‌الرّحمن الرّحيم
الحمداللّٰه ربّ العالمين والصلاة والسلام على سيّدنا محمد و آله الطاهرين واصحابه الميامين. السلام عليك يا بقيةاللّٰه فى ارضه.
اعوذباللّٰه من الشيطان الرّجيم، «براءة من اللّٰه و رسوله الى الّذين عاهدتم من المشركين» .
قرار بر اين بود كه امشب* 1جلسۀ ياد بود امام را برگزار كنيم، ولى با توجه به اينكه
مراسم برائت از مشركين، به دليل ممانعت مقامات عربستان انجام نشد، تصميم گرفتيم كه اين گردهمايى عظيم را تبديل به مراسم برائت كنيم كه اجراى اين مراسم بهترين‌شكل ياد امام در اين سرزمين است.
اصولاً مراسم برائت، از بزرگترين يادگارهاى امام براى زائرين خانۀ خدا، ملّت ايران و كليۀ مسلمانان حهان است (هر چند آنچه كه شد، نه تنها اثرش از مراسم برائت‌كمترنبود، بلكه‌بمراتب بيشترنيز بود.»
بعد از حرم امن خدا، هيچ مكانى براى اجراى مراسم برائت مناسبتر از مِنىٰ نيست. منى از سويى سرزمين عشق و از سوى ديگر سرزمين برائت است، سرزمين تولّى و تبرّى است.
اين سرزمين از يك سو يادآور عشق يك انسان الهى (ابراهيم - ع -) به خداوند متعال است؛ عشقى كه او را وادار مى‌كند فرزند جوان، زيبا و پيامبرى چون اسماعيل - كه در سنين پيرى خداوند به او عنايت كرده - را به دست خود قربانى كند و از سوى ديگر به پيروان ابراهيم و محمد درس مبارزه و رجم و طرد شياطين جن و انس مى‌دهد.
امام: در تبيين فلسفۀ برائت مى‌فرمايند: بايد شياطين بزرگ، ميانه و كوچك (اولى، وسطى و عقبه) را از حريم مقدس اسلام راند.
«ما بايد با فريادها و دعوتها و تظلم‌ها و افشاگرى‌ها و اجتماعات زنده و كوبنده در مجمع مسلمين در مكۀ مكرمه، بتها را بشكنيم و شياطين را كه در رأس آنها شيطان بزرگ است رمى كنيم و طرد نماييم تا حجِّ خليل‌اللّٰه و حبيب اللّٰه و ولى اللّٰه - مهدى عزيز - را بجا آورده باشيم والا در حق ما گفته مى‌شود: «مٰا اَكْثَرَ الضّجيجُ وَ اَقَلَّ الْحَجيج!» .1
بنابراين مِنىٰ مكان مناسبى براى اظهار عشق و محبت به خدا و ابراز نفرت و برائت از دشمنان خدا از كليۀ مشركين و متكبرين و در رأس آن متكبر بزرگ آمريكاست.
موضوع سخنم در اين مراسم با عظمت «فلسفۀ برائت از مشركين» است.
شرك چيست؟
شرك، ضد توحيد است؛ توحيد يعنى اعتقاد به خداى يگانه و اينكه هيچ چيز و هيچ كس در جهان منشأ اثر نيست جز خداى يكتا.
شرك، يعنى اعتقاد به قدرتهاى موهوم و پندارى. قدرت موهوم ممكن است بت نفس امّاره باشد، همانطور كه در قرآن كريم آمده: «أفرأيتَ مَنْ اِتَّخَذَ اِلهَهُ هَوٰاهُ» ،2 ممكن است بت جماد باشد، همانند؛ لاٰتْ و هُبَل كه پيش از بعثت پيامبر اسلام در حجاز مورد پرستش قرار مى‌گرفتند، و ممكن است بت حاكميت‌هاى طاغوتى و قدرتهاى نامشروع حاكم بر جوامع انسانى باشد كه امام امت اين قدرتها
را «بتهاى نوين» ناميده است.
موحد كيست؟
موحد نه خود پرست است نه جماد پرست و نه قدرت پرست؛ موحد فقط خدا را منشأ اثر و قدرت مى‌داند و لذا فقط او را مى‌پرستد و از او اطاعت مى‌كند. موحد فقط خدا را مالك سود و زيان مى‌داند و لذا فقط از او استمداد مى‌كند و از او بيم دارد. بر هيچ قدرتى جز خدا تكيه نمى‌كند و از هيچ قدرتى جز خدا نمى‌هراسد.
مثل اعلاى توحيد، در قرن ما امام خمينى - رضوان اللّٰه تعالى عليه - بود كه با تكيه بر قدرت خداوند يكتا از طاغوت‌ها نهراسيد و در برابر همۀ بتهاى نوين جهانِ شرك و در رأس آنها آمريكا ايستاد و انقلاب اسلامى را در ايران به ثمر رسانيد و صريحاً اعلام كرد كه: «آمريكا هيچ غلطى نمى‌تواند بكند. . . !»
و نمونۀ بارز امت توحيد، مردم مسلمان ايران است كه به بركت انقلاب اسلامى و رهبرى‌هاى امام و خلف صالح او حضرت آيةاللّٰه خامنه‌اى با تكيه بر قدرت خداى يكتا در برابر توطئه‌هاى پيچيده و تهاجم سنگين سياسى، فرهنگى، اقتصادى و نظامى قدرتهاى شيطانى همچنان ثابت و استوار ايستاده‌اند.
و شما زائرين خانه خدا، نمونه و نمايندۀ آن امت هستيد كه در روز برائت با سكوتى رساتر از فرياد، فريادهاى توفندۀ مرگ بر آمريكا و مرگ بر اسرائيل را در كنار خانه خدا سرداديد و اعتقاد خود و مردم مسلمان ايران به توحيد ناب و برائت از شرك و مشركين جهان را به نمايش گذاشتيد. و اينك نيز در سرزمين منى سرزمين برائت، براى اقامه برائت از مشركين گردهم آمده‌ايم.
مشرك كيست؟
مشرك در برابر موحد، گاه «خود» ، گاه «جماد» ، گاه «زورمداران جهان» را مى‌پرستد و گاه «هرسه» را.
خطر بزرگى كه جهان اسلام را تهديد مى‌كند شرك به مفهوم سوم است كه منشأ آن شرك به مفهوم اول - خودپرستى - مى‌باشد.
امام صادق عليه‌السلام دربارۀ اين نوع از شرك در تفسير آيۀ: «وَالَّذيٖنَ اجتنبوا الطاغوت ان يعبدوها» مى‌فرمايد: مَنْ اَطٰاع جَبّٰاراً فَقَدْ عَبَدَهُ.3
همچنين دربارۀ نقش اساسى شناخت اين نوع از شرك و توطئه دشمنان اسلام مى‌فرمايد:
«در حكومت بنى‌اميه آموزش ايمان آزاد، ولى آموزش شرك ممنوع بود و انگيزۀ آنها از اين ممنوعيت آن بود كه وقتى مردم را به شرك وا مى‌دارند، آنان متوجه نشوند.»
نقش برائت از مشركين در جهان اسلام
چرا اين همه پافشارى مى‌كنيم كه برائت از مشركين اقامه شود، چرا رهبر عزيز ما حضرت آيةاللّٰه خامنه‌اى در پيامى كه در پاسخ اينجانب داده‌اند تأكيد فرموده‌اند كه «مراسم اقامه برائت، حق مردم ايران است و هيچ كس حق جلوگيرى از آن را ندارد.»
نقش برائت از مشركين در جهان اسلام در صورت فراگير شدن آن، نفى قدرتهاى استكبارى و سلطه جويى آنها است. منشأ همۀ مصائبى كه جهان اسلام امروز گرفتار آن است سلطه طلبى قدرتهاى استكبارى و در رأس آنها آمريكاى تبهكار است.
ريشه اصلى مصائب مردم مسلمان، مظلوم و مقاوم بوسنى هرزگوين، سلطه طلبى استكبار است، صربهاى جنايتكار با فرصتى كه قدرتهاى استكبارى و در رأس آن آمريكا به آنان مى‌دهند مرتكب جناياتى مى‌شوند كه زبان از ذكر آن شرم دارد.
ريشه اصلى مصائب مردم فلسطين سلطه طلبى استكبار است.
ريشه اصلى مصائب مسلمانان جنوب لبنان، عراق، مصر، الجزاير، كشمير، تاجيكستان و هرنقطه‌اى از جهان كه مسلمانان در آن هشيار شده‌اند و مى‌خواهند اسلام را برسرنوشت خود حاكم كنند، چيزى جز سلطه طلبى استكبار نيست.
براى خاتمه دادن به سلطه طلبى مستكبرين تنها راه، وحدت صفوف مسلمين است، وحدت هم با شعار حاصل نمى‌شود، تا ريشه‌هاى شرك از جوامع اسلامى زدوده نشود، تا بت نفس اماره كه ريشه همۀ فسادها و جدايى‌هاست شكسته نگردد و بالأخره تا برائت از مشركين به مفهوم مطلق و كامل آن در جوامع اسلامى تحقق نيابد، وحدت حاصل نمى‌شود و مشكلات جهان اسلام حل نمى‌گردد.
با وحدت كلمه است كه مسلمانان جهان و دولتهاى اسلامى مى‌توانند به جنايات صربها پايان دهند، تنها دعا كافى نيست، تنها كمك مالى به مسلمانان بوسنى كافى نيست.
بايد دولتهاى اسلامى به آنها سلاح برسانند، مسلمانان مظلوم بوسنى احتياج به كمك نظامى دارند، اگر دولتهاى كشورهاى اسلامى با هم يكدل و يكزبان باشند مى‌توانند كمك نظامى به مظلومين برسانند.
دولتهاى اسلامى با وحدت كلمه مى‌توانند به حيات ننگين رژيم اشغالگر قدس خاتمه دهند. «مذاكرات صلح» و به تعبير درست رهبر معظم انقلاب «مذاكرات ظلم!» دردى را دوا نمى‌كند و از نظر ما محكوم است.
استكبار جهانى و در رأس آنها آمريكا خوب مى‌داند كه تنها سدّى كه در برابر سلطه طلبى آنها قرار دارد اسلام انقلابى و به تعبير زيباى امام راحل «اسلام ناب» است.