53زراره به نقل از امام باقر يا امام صادق(عليهما السلام) روايتى آورده است كه فرموده‌اند:

«هرگاه شخصى فرزند خردسال و نا بالغ خود را به حج برد، بايد به او دستور دهد كه لبيك بگويد و نيت حج كند. پس اگر او به نيكى و درستى لبيك نگفت، پدرش به نيابت از او و از جانب وى لبيك بگويد و او را طواف دهد و به جايش نماز (نماز طواف) به جا آورد. عرض كردم اين كودك استقلال مالى (و استطاعت) ندارد تا قربانى كند و پدر و مادرش نيز استطاعت ندارند تا براى كودك خردسالشان قربانى كنند، حكم چيست؟ حضرت فرمودند: اگر والدين استطاعت مالى ندارند كه به نيابت از آن‌ها قربانى كنند، يك روز تمام، بزرگان آن‌ها (ولى آن‌ها) به جايشان روزه بگيرند (كه اين كفايت از قربانى حج مى‌كند) و نيز ولى آن‌ها بايد تمام اعمال و پرهيزها و ملاحظاتى را كه يك حاجى محرم بالغ انجام مى‌دهد، براى اين كودكان كم سن و سال و نابالغ رعايت كند؛ از عدم استفاده از بوى خوش، لباس‌ها... و اگر هم كودك خردسال صيدى را بكشد، كفاره بر عهدۀ ولى او مى باشد.» (صدوق، ج2، ص433، دوم، 1404ق./ صدوق، ج2، ص433، دوم، 1404ق. ؛ موسوى عاملى، ج7، ص24، اول، 1411ق. ؛ مجلسى اول، ج8 ، ص112، دوم، 1414ق.)

ت: احرام صبى

محرم كردن طفل و بردن او براى عمره، مستحب است. بنابراين، افرادى كه كودكان خود را براى زيارت همراه مى‌برند، اگر بخواهند آنان را محرم كنند بايد كمال دقت را داشته باشند تا تمامى اعمالشان را به طور صحيح انجام دهند و با ناقص بودن اعمال مشكلى در آينده براى آنان پيش نيايد.

در شرح فروع كافى نيز در مورد احرام صبيان چنين آمده است:

«كودك مميز خودش مُحرم مى‌شود و تلبيه را مى گويد و دورى مى كند از محرمات احرام؛ مانند ديگران و انجام مى‌دهد ديگر افعال را كه به او تعليم داده شده است به اذن ولى‌اش و غير مميز را ولى‌اش مُحرم مى كند و تلبيه را به او امر مى‌كند تا بگويد و ديگر افعال را تا جايى كه بتواند انجام دهد ولى اگر نتوانست، ولى طفل، خود تلبيه را به نيابت از كودك مى‌گويد و طواف مى‌كند براى او و كودك را از محرمات باز مى‌دارد». (مازندرانى، ج4، ص 571 ، شرح فروع كافى، اول، 1429ق.)

بر ولى مستحب است كه كودك را حج بدهد و از محمد بن فضيل نيز روايتى است كه گفت: «از ابا جعفر(ع) پرسيدم: دربارۀ كودك كه چه وقت محرم مى‌شود؟ حضرت