56منزل معين كنند و منزلى بس رفيع و داراى مسجد و چاه آب و حجره‌هاى فراوان بين منزلگاه قافله‌هاى مصر و شام و مقابل مقابر مكّه پيدا كرده بودند كه شخصى آن عمارت بنا كرده و نام آن بنا را حسينيه نهاده بود. پس با مالك آن عمارت گفتگو كرده و براى فرود قافله مهيا شده بود.
ورود قافله به مكّۀ معظّمه
قافله با شوق و ذوقى توصيف ناپذير وارد شهر مكّه شد و از حال افراد معلوم بود مورد پذيرايى معنوى از طرف صاحب خانه كه محبوب دل‌ها است قرار گرفته بودند و جاذبه‌اى پر هيجان، افراد را در بر گرفته بود.
انجام عمره
جناب شيخ بعد از رسيدن به مسجد الحرام، شروع در طواف نمود و در هر شوطى به حجر الاسود كه مى‌رسيد ابتدا در آن نگاهى خاصّ مى‌كرد و سپس آن را مى‌بوسيد و به حركت خود ادامه مى‌داد. بعد از طواف به مقام ابراهيم درآمد و نماز گزارد و سپس به محل چاه زمزم رفته و از آب آن تناول كرد و بعد از آن به سعى بين صفا و مروه پرداخت و با تمام كردن اعمال عمره به حسينيه بازگشت و پس از استراحتى كوتاه، دو باره به مسجدالحرام رفت و در آنجا به ذكر مشغول شد و روزهاى ديگر نيز چنين بود كه جناب شيخ براى نماز صبح به مسجد الحرام مى‌رفت و پس از اقامۀ نماز به ذكر مشغول بود و سپس به حسينيه مى‌آمد و در ميان روز همراه ديگران دوباره به مسجد الحرام مى‌رفت و طواف مى‌كرد.
احرام حجّ
اين ادامه داشت تا آن‌كه ايام عيد (عرفه و عيد قربان) رسيد و تمام حاجيان احرام بسته سوار بر شتران از مكّه به طرف صحراى عرفات روان شدند. شريف مكّه نيز در حشمتى شاهانه با ديگر همراهانش به كوه عرفات روان شد. (صفحۀ 283 از نسخه)