9اللَّهُمَّ إِنَّكَ قُلْتَ: (وَ لَوْ أَنَّهُمْ إِذْ ظَلَمُوا أَنْفُسَهُمْ جاؤُكَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحِيماً) وَ إِنِّى أَتَيتُ نَبِيكَ مُسْتَغْفِراً تَائِباً مِنْ ذُنُوبِى، وَ إِنِّى أَتَوَجَّهُ بِكَ إِلَى اللَّهِ رَبِّى وَ رَبِّكَ لِيغْفِرَ لِى ذُنُوبِى.»
وَ إِنْ كَانَتْ لَكَ حَاجَةٌ فَاجْعَلْ قَبْرَ النَّبِى (ص) خَلْفَ كَتِفَيكَ وَ اسْتَقْبِلِ الْقِبْلَةَ وَ ارْفَعْ يدَيكَ، وَ اسْأَلْ حَاجَتَكَ فَإِنَّكَ أَحْرَى أَنْ تُقْضَى إِنْ شَاءَ اللَّهُ. 1
«گواهى مىدهم كه جز خداوند، معبودى نيست، يكتا و بىشريك است و گواهى مىدهم كه محمّد بنده و فرستادۀ اوست. شهادت مىدهم كه تو رسول خدايى، گواهى مىدهم كه تويى محمد فرزند عبدالله، گواهى مىدهم كه رسالتهاى پروردگارت را رساندى و براى امّت خويش خيرخواهى كردى و در راه خدا جهاد نمودى و خدا را خالصانه تا لحظۀ فرا رسيدن يقين پرستيدى. با حكمت و موعظۀ نيكو، [خير خواه امت بودى]، حقى را كه بر عهده داشتى ادا كردى، به مؤمنان رأفت كردى و بركافران خشونت داشتى، خداوند هم تو را به برترين شرافت جايگاه گراميان رساند. خداوندى را سپاس كه ما را به وسيلۀ تو از شرك و گمراهى نجات داد.
خداوندا! درودهايت را و درودهاى فرشتگان مقرّب و بندگان شايسته و پيامبران فرستادهات و آسمانيان و زمينيان و هر كه تو را تسبيح گويد، از اولين و آخرين، اى پروردگار جهانيان، بر محمّد، بنده و فرستاده و پيامبر و امين و همسخن و محبوب و برگزيده و ويژه و منتخب از بندگانت بفرست.
خداوندا! او را رتبه و وسيله از بهشت عطا كن و به مقامى پسنديده برانگيز، كه مورد غبطۀ اولين و آخرين باشد.
خداوندا! فرمودهاى: «اگر آنان وقتى بر خويش ستم كردند، نزد تو مىآمدند و از خدا آمرزش مىخواستند و پيامبر نيز براى آنان آمرزش مىطلبيد، خدا را توبه پذير و مهربان مىيافتند» . و من با حالت استغفار و توبه از گناهانم نزد پيامبرت آمدهام و به وسيلۀ تو [اى پيامبر] روى به درگاه پروردگارم و پروردگارت آوردهام تا گناهان مرا ببخشايد» .
و اگر حاجتى داشتى، قبر پيامبر را پشت دو شانهات قرار ده، رو به قبله بايست، دستانت را برآور و حاجتت را بخواه كه اگر خداوند بخواهد، حاجتت برآورده شود.