63خصومت امويان قرار گرفته و به قتل رسيدند.

در مورد تعداد كشته شدگان فاجعۀ حرّه گزارش‌هاى مختلفى نقل شده است؛ از جمله:

الف: هفتصد نفر از شخصيت‌ها و بزرگان.

ب: هشتاد نفر از صحابه.

ج: ده هزار نفر از ساير مردم.

پس از فاجعۀ حرّه، هيچ رزمنده‌اى از رزمندگان بدر باقى نماند! ¹

صاحب كتاب «وقعة الحرّه» پژوهش جالبى در اسامى كشته شدگان و نيز اسامى قبايل آنان انجام داده است. در اين مختصر، تنها به نام قبيله وتعداد كشته شدگان اكتفا مى‌كنيم:

1 - مهاجرين: قريش: 145 نفر،

2 - انصار: قبيله اوس: 66 نفر،

3 - انصار: قبيله خزرج: 137 نفر،

4 - قبايل عدنانى: 25 نفر،

5 - قبايل قحطانى: 22 نفر،

6 - هم پيمانان قريش: 16 نفر،

7 - هم پيمانان انصار: 10 نفر،

8 - موالى (بردگان) : 8 نفر.

اين‌ها افراد مشهور و شناخته شده‌اى بوده‌اند كه در كتاب‌هاى تاريخى از ايشان ياد شده، ليكن تعداد كشته‌شدگان بسيار بيش از اين‌ها است! ²

به گفتۀ برخى از مورخان، عبدالله بن مطيع در روز حرّه توانست از معركه بگريزد و به مكه رود. هنگامى كه عبدالملك مروان به حكومت رسيد، حجاج مكه را محاصره كرد و ابن زبير را به دام انداخت. عبدالله بن مطيع در آن روز اين‌گونه رجز خواند:

أنا الّذى فررت يوم الحرّه و الحرّ لا يفرّ إلاّ مرّه. ³

«من همان كسى هستم كه روز حرّه گريختم و انسان آزاده تنها يك بار فرار مى‌كند!»