29
تشويق به زيارت امام رضا (عليه السلام)
مرحوم كلينى با سند خود چنين نقل كرده است:
يحيى بن سليمان مازنى گويد كه امام موسى بن جعفر (عليه السلام) فرمود: هر كس قبر فرزندم على را زيارت كند، از پاداش هفتاد حج مقبول در پيشگاه خداوند برخوردار است. عرض كردم: پاداش هفتاد حج؟ ! فرمود: آرى، هفتاد هزار حج. پرسيدم: هفتاد هزار حج؟ ! فرمود: چه بسا حجى كه مورد قبول واقع نميشود! هر كس او را زيارت كند و شبى را نزد وى به سر برد، مانند كسى است كه خدا را در عرش زيارت نموده است.15
اين گونه روايات كه تاكيد و سفارش به زيارت يكى از امامان معصوم دارد، بسيار است و در جمعبندى به همان مطلبى ميرسيم كه خود آن بزرگواران به آن اشاره نموده و فرمودهاند:
زيد شحام گويد: از امام صادق (عليه السلام) پرسيدم: امام حسن برتر است يا امام حسين؟ فرمود: فضليت اول ما به آخر ما و فضيلت آخر ما به اول ما برميگردد و همه ايشان داراى فضيلتند. عرض كردم: فدايت شوم! پاسخ مرا به تفصيل بيان فرما؛ به خدا سوگند! من از شما جز براى دانستن نميپرسم. آن‌گاه امام (عليه السلام) فرمود: ما از يك درخت هستيم و خداوند از يك سرشت ما را آفريده است. فضيلت ما از خداست و علم ما از سوى اوست؛ ما امين او بر آفريدگانش هستيم؛ ما به سوى آيين او فرا ميخوانيم و واسطههاى ميان او و آفريدگانش هستيم. آيا بيشتر برايت بگويم اى زيد؟ عرض كردم: آرى؛ فرمود: آفرينش ما يكى، علم ما يكى، فضيلت ما يكى و همه ما در پيشگاه خداوند (عزّ و جلّ) يكى هستيم. عرض كردم: از تعداد خودتان آگاهم نما. فرمود:
نَحْنُ اثْنَا عَشَرَ هَكَذَا حَوْلَ عَرْشِ رَبِّنَا جَلَّ وَ عَزَّ فِي مُبْتَدَإِ خَلْقِنَا أَوَّلُنَا مُحَمَّدٌ وَ أَوْسَطُنَا مُحَمَّدٌ وَ آخِرُنَا مُحَمَّد؛
ما دوازده نفريم كه در آغاز آفرينش، اطراف عرش پروردگارمان بوديم. اول شخص از ما محمد، شخص ميانى ما محمد وآخرين ما محمد است.16
پس زيارت هر كدام از ايشان، زيارت ديگرى است و گويا همان فضيلت را دارد.
تشويق به زيارت حضرت معصومه (عليها السلام)
از امام صادق (عليه السلام) در ضمن روايتى چنين آمده است:
سَتُدْفَنُ فِيهَا امْرَأَةٌ مِنْ أَوْلَادِي تُسَمَّى فَاطِمَةَ فَمَنْ زَارَهَا وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ؛
به زودى در آن سرزمين (قم) بانويى از فرزندان من به خاك سپرده ميشود كه نام او فاطمه است. پس هر كس او را زيارت كند، بهشت بر او واجب ميگردد.17
در حديث ديگرى امام جواد (عليه السلام) ميفرمايد:
مَنْ زَارَ عَمَّتِي بِقُمَّ فَلَهُ الْجَنَّةُ؛
هر كس عمهام را در «قم» زيارت كند، بهشت براى اوست.18
تشويق به زيارت قبور مؤمنان (عليه السلام)
روايات فراوانى درباره زيارت اهل قبور و به خاك سپرده شدگان از اهل ايمان و بستگان به دست ما رسيده و در كتاب‌هاى حديث آمده است كه به دو نمونه از آنها اشاره ميكنيم:
از امام صادق (عليه السلام) نقل شده است كه اميرالمؤمنين (عليه السلام) فرمود:
زُورُوا مَوْتَاكُمْ فَإِنَّهُمْ يَفْرَحُونَ بِزِيَارَتِكُمْ وَ لْيَطْلُبْ أَحَدُكُمْ حَاجَتَهُ عِنْدَ قَبْرِ أَبِيهِ وَ عِنْدَ قَبْرِ أُمِّهِ بِمَا يَدْعُو لَهُما ؛ مردگان خود را زيارت كنيد؛ زيرا آنان به واسطه زيارت شما خوشحال ميشوند و هر كدامتان حاجت خود را نزد قبر پدر و مادر بخواهد، همراه با دعايى كه برآن دو ميكند.19
امام رضا (عليه السلام) فرمود:
مَا مِنْ عَبْدٍ زَارَ قَبْرَ مُؤْمِنٍ فَقَرَأَ عِنْدَهُ إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِي لَيْلَةِ الْقَدْرِ سَبْعَ مَرَّاتٍ إِلَّا غَفَرَ اللَّهُ لَهُ وَ لِصَاحِبِ الْقَبْرِ؛
هيچ بندهاى نيست كه قبر مؤمنى را زيارت كند و پس از آن هفت بار سوره «انا انزلناه فى ليلة القدر» را بخواند، جز اين‌كه خداوند او را و صاحب قبر را ميآمرزد.20