28اما آنچه اكنون در مقام بيان آن هستيم، اشاره به برخى از سخنان آن بزرگواران است كه تأكيد فراوانى بر فضيلت زيارت و پاداش آن دارد.
تشويق به زيارت اميرالمؤمنين (عليه السلام)
امام صادق (عليه السلام) به عنوان رئيس مذهب جعفرى، ياران خود را به اين امر سفارش نموده و گاه آنان را به سبب ترك زيارت قبر اميرمؤمنان سرزنش كرده است؛ يك نمونه آن چنين است:
ابووهب قصرى گويد: وارد مدينه شدم و به محضر امام صادق (عليه السلام) شرفياب گشته و عرض كردم: به زيارت شما آمدم، در حالى كه قبر اميرمؤمنان را زيارت نكردهام. حضرت فرمود: چه بد كارى انجام دادى! اگر از شيعيان ما نبودى، هر گز به تو نگاه نميكردم! آيا زيارت نميكنى كسى را كه خدا با فرشتگانش او را زيارت ميكنند و پيامبران و مؤمنان به زيارتش ميروند؟ ! عرض كردم: فدايت شوم! من اين را نميدانستم. امام (عليه السلام) فرمود:
فَاعْلَمْ أَنَّ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عَلَيهِ السَّلام أَفْضَلُ عِنْدَ اللَّهِ مِنَ الْأَئِمَّةِ كُلِّهِمْ وَ لَهُ ثَوَابُ أَعْمَالِهِمْ وَ عَلَى قَدْرِ أَعْمَالِهِمْ فُضِِّلوا ؛ اكنون بدان كه اميرمؤمنان (عليه‌السلام) نزد خداوند از همه امامان برتر است و پاداش كارهاى آنان براى اوست، و به اندازه كارهاى‌شان برترى يافتهاند.13
تشويق به زيارت امام حسين (عليه السلام)
امام صادق (عليه السلام) بر زيارت امام حسين (عليه السلام) تأكيد فراوان فرموده است. اين موضوع در سخنان آن حضرت، به شيوههاى گوناگونى بيان شده است.
بخش عمده‌اى از كتاب‌هاى مزار، دربارۀ زيارت سالار شهيدان حضرت امام حسين (عليه السلام) است كه از زواياى گوناگون، آن را مورد توجه و سفارش قرار داده است. دستهاى از روايات، دربارۀ فضيلت زيارت آن امام همام و دستۀ ديگر دربارۀ اوقات مخصوص زيارت وارد شده؛ مانند: زيارت آن حضرت در نيمه ماه رجب، نيمه ماه شعبان، روز عرفه، شب و روز عيد قربان و نيز عيد فطر و شب قدر و شب عاشورا و اربعين. برخى از آنها نيز درباره آداب زيارت و چگونگى سلام و درود بر آن بزرگوار وارد شده است.
اين موضوع، چنان مهم است كه بعضى از روايات به زمانبندى آن و فاصله دو زيارت براى قشرهاى مختلف مردم پرداخته و بر همگان خواه ثروتمند و خواه فقير، زيارت حضرتش را امرى لازم و اجتناب‌ناپذير شمرده است؛ با اين تفاوت كه شخص دارا و غنى بايد سالى دو بار به زيارت آن حضرت برود و شخص تهى‌دست، هر سه سال يك بار. نيز فرمودهاند كه سزاوار نيست فرد مسلمان بيش از چهار سال زيارت امام حسين (عليه السلام) را رها كند و اگر سه سال بگذرد و به زيارت آن حضرت نرود، عاق پيامبر (صلى الله عليه و آله) شده و حرمت وى را از بين برده است؛ جز در صورتى كه معذور باشد. در روايتى چنين آمده است:
ابان بن تغلب گويد كه امام صادق (عليه السلام) به من فرمود: اى ابان! چه زمانى به زيارت قبر حسين (عليه السلام) رفتهاى؟ عرض كردم: به خدا سوگند اى فرزند رسول خدا! مدتى است كه به زيارتش نرفتهام. امام (عليه السلام) فرمود: پروردگارم را پاك و منزه دانسته و ستايش ميكنم، ] شگفتا! [ تو از سران شيعهاى و حسين (عليه السلام) را رها كردهاى و به زيارتش نميروى؟ ! هر كس امام حسين (عليه السلام) را زيارت كند، خداوند براى هر گامى كه برمى‌دارد، حسنه‌اى (عليه السلام) نوشته و گناهى را از بين ميبرد، و گناهان گذشته و آيندهاش را ميآمرزد.
يَا أَبَانَ بْنَ تَغْلِبَ لَقَدْ قُتِلَ الْحُسَيْنُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِ فَهَبَطَ عَلَى قَبْرِهِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَكٍ شُعْثٌ غُبْرٌ يَبْكُونَ عَلَيْهِ وَ يَنُوحُونَ عَلَيْهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ؛
اى ابان! حسين كشته شد؛ آن‌گاه هفتاد هزار فرشته با حالتى ژوليده و غبارآلود بر قبرش فرود آمده، برايش مى‌گريند و تا روز قيامت نوحه ميخوانند.14