31
طلبيدن
كنايه از عنايت خدا و پيامبر و اهل‌بيت (عليهم السلام) براى فراهم شدن شرايط و زمينه براى زيارت مشاهد مشرفه يا خانۀ خداست. اصطلاحى است كه براى توفيق يافتن به زيارت معصومين (عليهم السلام) گفته مى‌شود؛ يعنى زائر، از سوى امام معصوم طلب شده است. گاهى كسانى مى‌گويند: «آقا طلبيد و به پابوس حضرت مشرّف شديم» . اين اصطلاح، برگرفته از رسمى است كه وجود داشته و بزرگان، افراد را به حضور مى‌طلبيدند و آنان به محضر مى‌رسيدند و تشرّف بدون طلب و فراخواندن انجام نمى‌گرفته است. گويا به زيارت امام رفتن هم اذن و اجازتى مى‌طلبد و بايد از سوى او كششى باشد، وگرنه «كوشش عاشق بى‌چاره به جايى نرسد» .
عاشورا
روز دهم محرم‌الحرام، روز شهادت امام حسين (ع) در كربلا را «عاشورا» ناميده‌اند. نام يكى از زيارت‌هاى امام حسين (ع) «زيارت عاشورا» است كه مستحب است هر روز، به‌ويژه در روز عاشورا خوانده شود.
عتبات عاليات
«عتبات» جمع عَتَبه، به معناى آستانه و درگاه است. در اصطلاح، به حرم معصومين و امامزادگان (عليهم السلام) كه داراى بقعه و درگاه و آستانه است، «عتبه» گويند. وقتى درگاهى بلند و رفيع باشد، نشانۀ شكوه و جلال صاحب آستان