34به نزد پرودگار محاسبه مى‌كنند؛ پس در مرحله اول بايد بدانيم كه اصل زيارت، زيارت حق متعال است و حقيقت زيارت، حقيقت قربيه مى‌باشد و اصل زيارت، قرب الى الله و دورى از نواقص و هر چه كه ما را از قرب دور مى‌كند است و زيارت جز براى حضور قلب نيست.
مهم‌ترين آداب زيارت كدامند؟
در زيارت دو نكته مورد توجه است:
الف) قرب الهى:
از آداب زيارت، قرب به خداست. از منزل كه بيرون مى‌آييم، با توسل و توكل به خدا براى گرفتن اين فيض از محضر حق متعال حركت كنيم و به تعبير بعضى از بزرگان از اساتيدمان كه فراوان به زيارت ائمه عليهم‌السلام اهميت مى‌دادند، مى‌فرمودند: ما قرب آنها - معصومين عليهم‌السلام - را مى‌خواهيم تا واسطه‌اى براى قرب خودمان قرار دهيم؛ يعنى توجه و توسل به ايشان، واسطه‌اى است براى اين‌كه قرب الهى حاصل گردد.
آيت‌الله العظمى اراكى مى‌فرمودند: كسى كه مى‌خواهد به زيارت حضرت معصومه عليهاالسلام برود، اول به زيارت ميرزاى قمى برود. ايشان باب الرحمه حضرت معصومه است و واقعا هم مطلب درستى است. وقتى انسان به زيارت مى‌رود و به شخصيت بزرگوارى توسل مى‌كند، براى آن است كه قرب و منزلت او نزد حق متعال طريقيت پيدا مى‌كند و اين طريقيت باعث مى‌شود كه انسان يك امر مسبوق به قرب را وسيله قرار داده باشد و از همين جهت خود را منسوب به قرب الهى مى‌كند و نتيجه قرب الهى را براى خود مهيا مى‌كند.