170در اثناى طريق انشاء كرده بودم، پسنديده ارباب كمال آن‌جا افتاد، بر قطعه‌اى صخيم مذهّب به خط خوش نوشته، بر وى رواق مبارك ]امام حسين (ع)] كه محل دخول زايران است، آويختند. چند بيتى از اين قصيده:
صبح چو سر زند ز چرخ آينه جهان‌نما
در جوابر بارگاه مولاى متقيان (ع)
ميرزا ابوطالب وقتى از فيض زيارت مشهد كربلا بهره‌مند گرديد، از مسير حله راهى نجف اشرف شد. روز اول در اين ديار منزل كرد و در بين راه، از پل روى دو نهر عبور كرد: يكى نهر نزديك كربلا موسوم به «نهر حسينيه» و دوم «نهر آصفيه» معروف به «هنديه» . وى در ذكر حله مى‌نويسد:
شهر حله مثل بغداد بر هر دو كنار فرات واقع شده. پاشا و عمايدنشين (مهتران و سروران قوم) طرف زمين نجف و باديه خارج زمين جزيره است و باغات و بساتين بسيار در اطراف خود دارد. از جمله عمارات نامدار آن، يكى «مسجد