102على بن حسين (عليهما السلام) دور از چشم مردم، به كربلا رفت و كار خاكسپارى پدرش راانجام داد و بازگشت.
3. كسى از محمد بن مسعود، از جعفر بن احمد، از حمدان بن سليمان، از منصور بن عباس، از اسماعيل بن مهران 1 و او از يكى از اصحاب ما چنين نقل است: خدمت امام رضا(عليه السلام) نشسته بودم كه على بن ابى حمزه با ابن سراج و ابن مكارى وارد شدند.
على بن ابى حمزه پس از گفت و شنودى كه بين او و امام(عليه السلام) بر سر مسئلۀ امامت در گرفت، گفت:
ما از پدران بزرگوارت شنيدهايم كه امور مربوط به امام را كسى جز امام انجام نمىدهد». امام(عليه السلام) فرمود: «بگو بدانم حسين بن على (عليهما السلام) امام بود يانه؟ على گفت: او امام بود. فرمود: «چه كسى كار تجهيز و دفن او را به انجام رساند؟
گفت: على بن حسين (عليهما السلام) ». فرمود: «وى درآن وقت كجا بود؟ گفت: در زندان عبيدالله بن زياد. فرمود: درست مىگويى: او بى آن كه كسى بفهمد، از زندان بيرون آمد و به كربلا رفت و پس از تجهيز بدن حسين(عليه السلام) به زندان بازگشت.
بى شك خدايى كه على بن حسين (عليهما السلام) را به قدرت خود به كربلا مىفرستد، مىتواند مرا قدرت دهد كه به بغداد روم و پيكر پدرم را تجهيز و دفن كنم و آن گاه به مدينه باز گردم؛ حال آن كه نه در زندانم و نه اسير. 2
4. از امام جواد(عليه السلام) نقل شده كه فرمود:
چون رسول خداصلىالله وعليه وآله ازدنيا رفت، جبرئيل به همراه فرشتگان و روح كه در شب قدر فرود مىآيند، به زمين هبوط كردند. در آن هنگام، اميرمؤمنان(عليه السلام) چشم گشود و آنان را در منتهاى آسمانها و زمين مشاهده كرد كه پيامبرصلىالله وعليه وآله راغسل مىدادند و بر او نماز مىگذاردند و برايش قبرى حفر مىكردند. به خدا سوگند! جز آن فرشتگان، كسى براى رسول خداصلىالله وعليه وآله قبر آماده نكرد؛ پس هنگام دفن كردن آن حضرت، فرود آمدند و او را در قبر نهادند و چون اميرمؤمنان(عليه السلام) از دنيا رفت، امام حسن و امام حسين (عليهما السلام) ، همان صحنهاى را ديدند كه پدر بزرگوارشان درمرگ رسول خداصلىالله وعليه وآله ديده بود؛ آنان نيزمشاهده كردند كه پبامبرصلىالله وعليه وآله ، فرشتگان را در كار تجهيز على(عليه السلام) يارى مىدهد و چون امام حسن(عليه السلام) رحلت كرد، امام حسين(عليه السلام) بار ديگر همان صحنه را ديد و