72
درآمد
مغيرة بن شعبه بن أبى عامر، منسوب به قبيله بنى ثقيف است. اين قبيله، مقيم در طائف بود و در جاهليت سابقۀ خوبى نداشتند. آنان ابرهه را - هنگامى كه قصد تخريب كعبه را داشت - راهنمايى كردند 1و پس از بعثت با تحريك و حتى مشاركت در فشارها و جنگ ها برضد اسلام، مشركان را يارى كردند و تا توانستند در برابر پذيرش اسلام، مقاومت كردند و پس از غزوه حنين و محاصره طائف، به ناچار به اسلام گردن نهادند. 2
مغيره ثقفى در سال پنجم هجرى اسلام آورد؛ زمانى كه به دليل كشتن جمعى از قوم خود و ربودن اموال آنان، فرارى بود. 3از وقتى كه او اسلام آورد، هيچ كس در وى خضوع و خشوعى نديده بود 4و نوعى بىاعتمادى نسبت به وى بهوجود آمده بود؛ به گونهاى كه زمان ورود نمايندگان ثقيف به مدينه، پيامبر (ص) پيشنهاد مغيره را براى پذيرايى از آنان رد كرد. 5از ابوذر روايت شده كه پيامبر اكرم (ص) ، مغيرة بن شعبه را هامان اين امت مىدانست. 6
او به دليل آشنايى با ابوبكر، تلاش مىكرد خود را به پيامبر (ص) نزديك سازد و در رديف كاتبان و راويان قرار گيرد؛ گويا كتابت او صرفا به موارد خاصى چون آب ها و دام ها منحصر بود. 7