34پيامبر اكرم (صلى الله عليه و آله) و ائمه (عليهم السلام) وسايط فيض الهى در نظام تكوين و تشريعند؛ از اين‌رو براى تحقق ايمان به خداوند و ثبات آن، ايمان و محبت به ايشان نيز لازم است و در غير اين صورت ايمان وجود ندارد و انسان به شقاوت ابدى مبتلا مى‌شود؛ زيرا لازمه ايمان و محبت به خداوند متعال ايمان و محبت به هر كس يا هر چيزى است كه خداوند آن را دوست داشته و امر به دوست داشتن آن كرده است. رسول خدا (صلى الله عليه و آله) فرمود:

«لَا يُؤْمِنُ عَبْدٌ حَتَّي أَكُونَ أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ نَفْسِهِ وَ أَهْلِي أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ أَهْلِهِ وَ عِتْرَتِي أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ عِتْرَتِهِ وَ ذَاتِي أَحَبَّ إِلَيْهِ مِنْ ذَاتِهِ» ¹؛ هيچ بنده‌اى ايمان نمى‌آورد، مگر اين‌كه من نزد او از خودش محبوب‌تر باشم و اهل‌بيت من نزد او از اهل بيتش محبوب‌تر باشد و خاندان من نزد او از خاندان خودش محبوب‌تر باشد و ذات من (آنچه به من نسبت دارد) نزد او از ذات خودش محبوب‌تر باشد.

امام صادق (عليه السلام) از رسول خدا (صلى الله عليه و آله) نقل مى‌كند كه فرمود:

«إِنَّ الرَّوْحَ وَ الرَّاحَةَ وَ الرِّضْوَانَ وَ الْبُشْرَي وَ الْحُبَّ وَ الْمَحَبَّةَ لِمَنِ ائْتَمَّ بِعَلِيٍّ وَ تَوَلَّاهُ وَ سَلَّمَ لَهُ وَ لِلْأَوْصِيَاءِ مِنْ بَعْدِهِ حَقٌّ عَلَيَّ أَنْ أُدْخِلَهُمْ فِي شَفَاعَتِي لِأَنَّهُمْ أَتْبَاعِي فَمَنْ تَبِعَنِي فَإِنَّهُ مِنِّي» ² ؛ روح و راحت و خشنودى و بشارت و حب و محبت از طرف خداوند، براى كسى است كه على بن ابيطالب و اوصياى بعد از او را دوست داشته باشد و به ايشان اقتدا كند و لازم است بر من كه ايشان را در شفاعتم داخل كنم؛ زيرا ايشان از پيروان منند و كسى كه از من تبعيت كند، از من است.

4. محبوب شدن در زمين و آسمان

«محبوبة في ارضك و سمائك»

كسى كه محبت الهى داشته باشد و از پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله) پيروى كند, محبوب خدا خواهد بود:

«قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمْ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ وَاللَّهُ غَفُورٌ رَحِيمٌ » ³؛ بگو: اگر خدا را دوست داريد، از من پيروى كنيد تا خدا دوستتان بدارد و گناهان شما را بر شما ببخشايد، و خداوند آمرزنده مهربان است.

لازمه محبوب خداوند متعال شدن, اين است كه انسان متخلق به اخلاق الهى باشد. اگر انسان ملتزم به لوازم ايمان باشد, محبوب موجودات ديگر نيز مى‌گردد:

«إِنَّ الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَيَجْعَلُ لَهُمْ الرَّحْمَانُ وُدًّا» ⁴؛ كسانى كه ايمان آورده و كارهاى شايسته كرده‌اند، به زودى (خداى) رحمان براى آنان محبتى (در دل‌ها) قرار مى‌دهد.

على (عليه السلام) محبوب فرشتگان است و هر دسته از فرشتگان كه او را بيشتر دوست دارند, از منزلت و شرافت بيشترى برخوردارند. رسول خدا (صلى الله عليه و آله) مى‌فرمود:

«إِنَّ الْمَلَائِكَةَ أَشْرَفُهَا عِنْدَ اللَّهِ أَشَدُّهَا لِعَلِيِّ بْنِ أَبِي‌طَالِبٍ حُبّا» . ⁵