174جلد نهم موسوعه با عنوان «الحركة الاصلاحية في الحوزة العلميه» در 275 صفحه تنظيم شده است.
در اين جلد به مؤسسات و مدارس اصلاحى در نجف اشرف، سير اصلاحات در درون حوزۀ علميه، دوران مرحوم مظفر (صاحب كتاب المنطق و اصول الفقه) روش‌هاى آموزشى حوزۀ نجف، شيوه‌هاى اصلاحى براى آموزش و پژوهش در علم لغت، علم فقه، اصول فقه، علم منطق، علم كلام و. . . پرداخته و پيشنهادات اصلاحى بعضى زا صاحب‌نظران را براى مواد آموزشى و مراحل آموزشى آورده است. همچنين در اين رابطه به انديشۀ شهيد صدر پرداخته كه ايشان نه قديم را به سبب قديم بودنش رها نموده و طرد ميكرد و نه جديد را به سبب جديد بودنش ميپذيرفت؛ بلكه براى هر يك از آنها ويژگيها و جاذبه‌هايى قائل بود كه يكديگر را كامل ميكرد؛ بدين جهت از هر دو روش بهره ميبرد.
جلد دهم موسوعه با عنوان «المرجعية، قضاياها، تأريخها، رجالها» در 332 صفحه تنظيم شده است.
اين جلد در سه فصل بحث نموده است: الف) مباحث عمومى پيرامون مرجعيت؛ ب) تاريخ مرجعيت و قضاياى آن؛ ج) بيوگرافى مراجع در نجف اشرف، بر اساس تسلسل تاريخى.
در فصل اوّل، مباحثى مانند: وظايف مرجعيت، جايگاه مرجعيت، دلايل ولايت فقيه، سخنان فقها پيرامون امور حسبيّه، تفاوت حكم و فتوا، بُعد اجتماعى و سياسى مرجعيت، مرجعيت و نهضت مشروطه، بُعد اخلاقى مرجعيت و مناسبات آنها آمده است.
در فصل دوم، مباحثى مانند: دوران‌هاى مرجعيت در زمان غيبت كبرى، نظر شيخ طوسى، مفهوم اعلميت از ديدگاه بزرگان فقها، نظر شيخ انصارى و ميرزاى شيرازى پيرامون وكالت، نظر چند تن از فقيهان بزرگ قرن اخير دربارۀ تقليد اعلم و. . . آمده است.
در فصل سوم، مباحثى پيرامون مراجع گذشته، از زمان شيخ طوسى تا زمان حاضر آمده و دربارۀ شيخ طوسى به تفصيل وارد شده و مطالبى نيز پيرامون اساتيد و شاگردان وى و وفات ايشان يادآورى كرده است.
جلد يازدهم موسوعه با عنوان «المراجع في النجف الاشرف - القسم الأوّل» در 349 صفحه تنظيم شده است.
در اين جلد درباره مراجعى كه وفات يافته‌اند، به ترتيب زمانى سخن رفته