83درخواست‌هاى مسالمت‌آميز ثمربخش نباشد، چه حكمى دارد؟ مرحوم ميرزا در كمال اطمينان و با در نظر گرفتن مصالح مسلمين فرمود:
«مطالبۀ حقوق بر همۀ عراقى‌ها واجب است و بر ايشان لازم است كه در ضمن اظهار مطالبات خويش، آرامش را حفظ كرده و امنيت را بر هم نزنند. البته توسّل به قوّه قهريّه و زور، زمانى كه انگليس از قبول مطالباتشان سر باز زند، جايز است» .
اين فتواى ميرزا تأثير شگرفى در احساسات انقلابى مردم گذاشت و ايشان را بر آن داشت كه بر مطالباتشان پافشارى كنند. درمقابل، انگليس سعى در بازداشتن مردم از رسيدن به حقوق اوليه‌شان داشت و به لطايف‌الحيلى مى‌كوشيد مردم را از ادامۀ فعاليت سياسى و مبارزه‌شان منصرف كند. وقتى استعمارگران همۀ راه‌ها را آزمودند و هيچ‌كدام براى‌شان ثمربخش نبود، دست به اسلحه بردند و مردم نيز براى دفاع از خويش و مطابق فتواى ميرزا ناچار مسلّح شدند و انقلابى به رنگ خون در عراق رقم خورد.
نجفى‌ها بودند كه حاكمان انگليسى را از شهر بيرون كردند و كم‌كم اين احساسات فراگير شد. بسيارى به شهادت رسيدند؛ اموال بسيارى توسط نظاميان انگليسى به غارت رفت؛ خانه‌هاى بسيارى در آتش كينۀ آنها سوخت؛ كودكان زيادى يتيم شدند و پدران و مادران زيادى كودكان خويش را از دست دادند. مردم نجف اشرف در حصار گرسنگى و تشنگى، چهل‌روز مقاومت كردند.