134كه در نبردهاى صفين و نهروان از خود رشادت‌ها نشان داد و با منافقان و خوارج به مبارزه برخاست. هنگامى كه حضرت على (ع) به ياران خود فرمود فرد شجاع و امينى برگزينيد كه به سوى انبار بفرستم تا سفيان و قوايش را از آن جا دور كند و امنيت را به اين نواحى بازگرداند، گفتند: معقل بن قيس براى اين كار مناسب است. حضرت تأييد كردند و او را به جانب انبار فرستادند. معقل مورد عنايت و توجه اميرالمؤمنين بود. حضرت برايش نامه‌اى نوشته‌اند كه در نهج‌البلاغه آمده است. وى مدتى رئيس نگهبانان و پاسبانان حكومت مولاى متقيان بود. ¹

كميل، كارگزار شهر هيت

«كميل بن زياد» از

اصحاب خاص حضرت على (ع) و صاحب سرّ آن امام همام بود. هجده سال از زندگى رسول اكرم (ص) را درك كرد و در نبردهاى حضرت على (ع) با امويان، در ركاب مولاى مؤمنان حضورى فعال داشت. ²وى سرانجام به دست حجاج بن يوسف ثقفى به شهادت رسيد.

هِيت (به كسر ها) نام شهرى است در شمال انبار كه نخلستان‌هاى فراوانى دارد. اين شهر در سمت خشكى و در ساحل غربى فرات قرار دارد. مزار عبدالله بن مبارك نيز در اين ديار واقع است. ³

كميل اگرچه در زهد، تقوا و ايمان، داراى امتيازات منحصر به فردى بود، ولى در اداره امور قلمرو مأموريتش كاستى‌هايى داشت. هنگامى كه عوامل معاويه به فرماندهى سفيان بن عوف غامدى به شهرت هِيت يورش بردند، پادگان انبار تقريباً از قواى مدافع شهر خالى بود و فقطً دويست نفر در آن مستقر بودند؛ زيرا كميل بن زياد بدون اطلاع و دستور حضرت على (ع) با قواى خود از هِيت به سوى «قرقيسياء» حركت كرده بود تا با متجاوزان مقابله كند. حضرت على (ع) اين تصميم‌گيرى كميل را نادرست خواند و او را از اين كار بازداشت؛ زيرا وظيفه كارگزار حفظ حوزه مأموريت اوست و نبايد منطقه خود را ترك كند تا مورد تعرض قرار گيرد. گلايه حضرت از كميل در نامه 61 نهج البلاغه آمده است. كميل از آزردگى مولاى خويش به شدت ناراحت بود و از اين‌كه امام را با كار خويش ناخرسند كند، در رنج بود. در اين حال «شبث بن عامر ازدى» كارگزار شهر نصيبين، واقع در جزيره، در نامه‌اى خطاب به كميل نوشت: عبدالرحمن بن اشتم از جانب معاويه مأمور شده تا به جزيره بيايد و