118
صوري» و «نشوة السلافه» و «نسمة السحر» است كه يك جزء آن را خود شيخ سماوى نسخه‌بردارى كرده است. همچنين كتاب «المحيط فى اللغة» كه بعضى از آن به خط شيخ رونوشت شده است.
5. كتابخانهْ ميرزا حسين نورى: صاحب «مستدرالوسائل» كه تعدادى زيادى از كتاب‌هاى نفيس خطى و نادر در آن موجود مى‌باشد. اين كتابخانه را هنگام اقامتم در نجف براى تعليم، ديده بودم. كتاب‌هاى اين كتابخانه درون صندوق‌هايى كوچك جا داشت كه روى هم قرار گرفته و اتاقى بزرگ را پر كرده بود. عمر اين كتابخانه به اندازهْ عمر صاحبش بود؛ چون پس از مرگ ميرزا حسين نورى، ورثه آن را قسمت كردند و به فروش رساندند.
6. كتابخانه سيد محمد، فرزند سيد محمدتقى آل بحرالعلوم طباطبايى: آكنده از كتاب‌هاى خطى و چاپى در انواع مختلف است.
7. كتابخانه ميرزا فتح الله: ملقب به « شيخ‌الشريعه اصفهاني» كه از جمله بهترين كتابخانه‌هاى موجود در نجف است.
كتابخانه‌هاى جمعيت الرابطه و منتدى النشر نيز هنوز در آغاز راهند و اميرات كه از پيشروترين كتابخانه‌هاست، از ديگر كتابخانه‌هاى نجف اشرف مى‌باشد.
برنامهْ روزانه
از آن روز كه وارد نجف شديم تا روز خروجمان، برنامه اين بود كه از روى كتاب‌هاى در دسترس، مطالب مربوط به موضوع كتابمان (اعيان الشيعه) را ياداشت‌بردارى و استنساخ مى‌كرديم؛ مثل برنامه‌اى كه در بغداد داشتيم. بعضى شب‌ها نيز براى بازديد كسانى كه به ديدارمان مى‌آمدند، مى‌رفتيم و بازمى‌كشتيم، تا اين‌كه دچار تب و سرماخوردگى شديم؛ اما اين مانع كارمان نشد و حتى در بستر بيمارى نيز نوشتن را ترك نكرديم. عادت اين بود كه صبحگاهان به كتابخانهْ حسينيه شوشترى‌ها مى‌رفتيم و تا