56اَلْحَجَّ وَ اَلْعُمْرَةَ و در طى آن معنى اتمام حج و عمره و افعال واجبۀ حج و افعال واجبۀ عمره و اقسام حج از «تمتع» و «قران» و «إفراد» و تعريف هر يك و فروق ميان آنها كه همه بحكم خذوا عني مناسككم از روايات مأخوذ است بيان شده.

دوم از آنها به فَإِنْ أُحْصِرْتُمْ فَمَا اِسْتَيْسَرَ مِنَ اَلْهَدْيِ مربوط و در طى آن مسائل و فروعى آورده شده است از جمله مسائل، حكم كسى است كه به واسطۀ مرض يا بواسطه پيدا شدن جانور در سر به تراشيدن آن نياز پيدا كند.

سيم از ابحاث به فَإِذٰا أَمِنْتُمْ فَمَنْ تَمَتَّعَ، . . مربوط و در طى آن مسائل و فروع و فوائدى آورده شده از جمله اين كه متعه‌اى كه خليفۀ دوم آن را حرام كرده و گفته «متعتان كانتا على عهد رسول اللّٰه صلّى اللّٰه عليه و آله و سلّم حلالا و انا أحرّمهما و أعاقب عليهما» همين متعه است و از جمله وجوب هدى است بر متمتع، بنفس احرام نه به وقوف در عرفه چنانكه شافعى گفته و نه به رمى جمرات چنانكه مالك فتوى داده است.

چهارمين بحث به ذٰلِكَ لِمَنْ لَمْ يَكُنْ أَهْلُهُ حٰاضِرِي اَلْمَسْجِدِ اَلْحَرٰامِ مربوط است و در طى آن اختلافاتى نقل گرديده از قبيل اختلاف راجع به «حاضرى المسجد الحرام» و اختلاف راجع بوجوب عينى «تمتع» براى كسى كه اهلش در مسجد الحرام حاضر نباشد و وجوب عينى «حج قران» و «افراد» براى كسى كه اهلش حاضر باشد.

2-آيۀ 197، از سورۀ بقره اَلْحَجُّ أَشْهُرٌ مَعْلُومٰاتٌ فَمَنْ فَرَضَ فِيهِنَّ اَلْحَجَّ فَلاٰ رَفَثَ وَ لاٰ فُسُوقَ وَ لاٰ جِدٰالَ فِي اَلْحَجِّ وَ مٰا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ