29آمنه عقيلۀ عرب،در فهم و كمال بى‌نظير بود.سخن اين بانوى بزرگ در هنگام مرگ،نشان دهندۀ ميزان خرد و درك اوست.او به فرزندش حضرت محمد صلى الله عليه و آله مى‌گويد:
«هر زنده‌اى مى‌ميرد،هر تازه‌اى كهنه مى‌شود،هر گروهى فانى مى‌شود و من مى‌ميرم؛اما ياد من هميشه هست.من خير به جاى گذاشتم و مولود مطهرى [ چون تو ] زادم.» 1
د) فصاحت و بلاغت (اديبه)
از ديگر صفات دختر شايستۀ مكه،شيرينى بيان و گويايى كلام اوست.اشعار زيبايى كه از او به جاى مانده،گواه درستى اين سخن است.او خطاب به فرزندش حضرت محمد صلى الله عليه و آله چنين سرود:
اِن صَحَّ ما أبصرتُ في المنام
معناى شعر به اختصار چنين است:اگر خوابى كه ديدم درست باشد،تو بر مردم مبعوث خواهى شد.از طرف خداوندى كه داراى جلال و اكرام است.براى بيان حلال و حرام مبعوث مى‌شوى.براى حق‌گويى و اسلام كه دين پدرت ابراهيم است،برانگيخته مى‌شوى.پس خداوند تو را از پرستش بتها و پيروى خويشان باز داشت.
ه) پاكى و طهارت (طاهره،مطهره،عفيفه)
پاكى و طهارت آمنه بر اهل مكه پوشيده نبود.اين طهارت به مناسبت‌هاى مختلف در سخنان واشعار عرب مطرح شده‌است.در توصيف اين بانوى كريمه چنين نوشته‌اند: