27
زُرَارَةُ بَيْتٌ يُحَجُّ قَبْلَ آدَمَ عليه السلام بِأَلْفَيْ عَامٍ تُرِيدُ أَنْ تَفْنَى مَسَائِلُهُ فِي«أَرْبَعِينَ عَاماً». 1
آرى خانه‌اى كه مطاف فرشتگان قبل از آدم،كانون جمع پيامبران عليهم السلام از آدم تا خاتم و از آن پس محور امامان و اولياى خدا بوده و طى قرون بيشمارى ميلياردها انسان موحّد؛از نسل‌هاى مختلف و شرايع گوناگون رو به سوى آن به نماز و نيايش ايستاده‌اند و در طواف آن به تضرع نشسته‌اند و حيات و مماتشان به سوى آن است و خداوند آن را قبله‌گاه اهل ايمان و مركز دايرۀ اخلاص و مايۀ قوام انسان‌ها قرار داده و محور و كانون جمع مسلمانان جهان است.
مسائل و مباحث چنين آيت بزرگى نبايد با سير زمان پايان پذيرد،بويژه آن‌كه مسلمانان جهان،على‌رغم گستردگى و جامعيت فريضۀ حج و تأثير آن در ابعاد زندگى معنوى،اخلاقى،فرهنگى،اعتقادى،فردى و اجتماعى و سياسى و اقتصادى آنان،كمتر دربارۀ آن به بحث و گفتگو پرداخته‌اند و فرصت‌طلبان نخواسته و مجال نداده‌اند اين رود پرخروش حيات،بر بستر جامعۀ اسلامى و تاريخ بشرى جارى باشد و مانع آن شده‌اند كه حج چنانكه بايد نقش احياگر خود را ايفا كند.
به بيان حضرت امام خمينى قدس سره:
«حج عرصۀ نمايش و آيينه سنجش استعدادها و توان مادى و معنوى مسلمانان است،حج بسان قرآن است كه همه از آن بهره‌مند مى‌شوند ولى انديشمندان و غواصان و دردآشنايان امت،اگر دل به درياى معارف آن بزنند و از نزديك شدن و فرورفتن در احكام و سياست‌هاى اجتماعى آن نترسند،از صدف اين دريا،گوهر هدايت و رشد و حكمت و آزادگى را بيشتر صيد خواهند نمود و از زلال حكمت و معرفت آن تا ابد سيراب خواهند گشت و همان اندازه كه آن كتاب زندگى و كمال و جمال در حجاب‌هاى خودساختۀ ما پنهان شده است و اين گنجينۀ اسرارآفرينش در دل خروارها خاك كج فكرى‌هاى ما دفن گرديده است،حج نيز به همان سرنوشت گرفتار گشته است.