624زاير كسى است كه قصد زيارت پيشواى معصوم عليه السلام را داشته باشد و عارفانه و خالصانه، ارتباط فكرى و قلبى با امام معصوم برقرار كند و بداند كه هرگز توان فهم معرفت كامل امام را پيدا نخواهد كرد و غايت معرفت وى اظهار عجز از اين معرفت است.
اهميت و ضرورت زيارت
زيارت موجب ارتباط و وابستگى وجودى به اهل بيت عليهم السلام است كه خود منشأ خيرات و بركات و نزول فيض و اجر و ثواب است، همچنين انصراف از آن و بى‌ميلى به آن موجب انصراف رحمت و بازگشت نعمت خواهد بود و كسى كه چنين علقه و علاقه‌اى را در جان نپروراند و تقويت نكند از رحمت و لطف خدا و رسولش بى‌بهره خواهد بود.
امام صادق عليه السلام در پاسخ كسى كه به ايشان عرض كرد: «فدايت گردم، به حضور شما رسيدم در حالى كه توفيق زيارت قبر اميرالمؤمنين را نداشتم، حضرت در پاسخ فرمود: بسيار كار ناپسندى انجام دادى اگر نبود كه تو از پيروان و شيعيان مايى هرگز به تو نگاه نمى‌كردم! چگونه زيارت نكردى شخصيتى را كه خداوند با فرشتگان آسمان و همۀ انبيا و مؤمنان او را زيارت مى‌كنند. آن شخص گفت: اين مطلب را من نمى‌دانستم. حضرت فرمود: بدان كه اميرالمؤمنين عليه السلام در نزد خداوند از همۀ ائمه برتر و افضل است و براى اوست پاداش تمامى اعمال و برترى هر كسى به ميزان اعمال و عملكرد آنهاست». 1
بنابراين زيارت به عنوان شاخصى روشن براى كسب فيض و دور نيفتادن از وادى رحمت ضرورى است. حديث مزبور موقعيت والا و عظيم و برترى اميرالمؤمنين نسبت به ساير ائمه و همچنين زيارت خداوند و انبيا و مؤمنان نسبت به آن حضرت را