98جلوه‌گاه حق
احمد مهران
تا ابد جلوه‌گه حق و حقيقت سَرِ توست
معنى مكتب تقويض، على‌اكبر توست
اى حسينى كه تويى مظهر آيات خدا
اين صفت از پدر و جدّ تو در جوهر توست
درس آزادگى عباس به عالم آموخت
زان‌كه شد مست از آن باده كه در ساغر توست
طفل شش‌ماهه تبسّم نكند پس چه كند؟
آن‌كه بر مرگ زند خنده، على‌اكبر توست
اى كه در كرب‌وبلا بى‌كس و ياور گشتى
چشم بگشا و ببين خلق جهان ياور توست
اى حسينى كه به هر كوى، عزاى تو به پاست
عاشقان را نظرى در دمِ جان‌پرور توست
مظهر آزادگى
خوشدل تهرانى
بزرگ فلسفهقتل شاه دين، اين است
كه مرگ سرخ، به از زندگى ننگين است
حسين مظهر آزادگى و آزادى است
خوشا كسى كه چنينش مرام و آيين است
نه ظلم كن به كسى نى به زير ظلم برو
كه اين مردم حسين است و منطق دين است
همين نه گريه بر آن شاه تشنه‌لب كافى است
اگر چه گريه بر آلام درد، تسكين است
ببين كه مقصد عالى وى چه بود، اى دوست
كه درك آن، سبب عزّ و جاه و تمكين است
ز خاك مردم آزاده بوى خون آيد
نشان شيعه و آثار پيروى اين است
ز خون سرخ شهيدان كربلا «خوشدل»
دهان غنچه و دامانِ لاله رنگين است