44مى‌گويد: «اين قول مورد اعتماد است.» ¹

خوارزمى به نقل از حافظ ابو العلا مى‌گويد: «يزيد سر حسين (ع) را نزد عمرو بن سعيد بن عاص فرستاد كه در آن هنگام كارگزارش در مدينه بود. پس عمرو گفت: دوست داشتم كه آن را پيش من نمى‌فرستاد. آن‌گاه فرمان داد كه آن را در بقيع، نزد قبر مادرش فاطمه دفن كردند.» ²

باعونى گويد: «مشهور ميان مورّخان و سيره نويسان اين است كه سر حسين (ع) را زياد بن ابيه فاسق نزد يزيد بن معاويه برد و يزيد آن را عمروبن سعيد اشدق فرستاد كه آن هنگام در مدينه بود. پس آن را مهيا ساخته در نزد قبر مادرش در بقيع دفن كرد.» ³

در «شذرات الذهب» آمده است: «درست اين است كه سر محترم در بقيع، كنار مادرش، فاطمه (س) دفن شد. به اين صورت كه يزيد آن را نزد كارگزار خود در مدينه، عمر و بن سعيد اشدق فرستاد و او آن را كفن كرده، دفن نمود.» ⁴

شبلنجى نوشته است: «گويند در بقيع كنار قبر مادر و برادرش حسن (عليهما السلام) دفن گرديد. اين قول ابن بكار، علامه همدانى و ديگران است.» ⁵

به هر حال اين احتمال ناشى از فرستادن سر شريف به مدينه است؛ چنانكه ابن حجر مى‌گويد:

«يزيد سرش را به همراه باقيماندۀ فرزندانش به مدينه فرستاد.» ⁶

پاسخ بايد همان باشدكه علامۀ مجلسى داده است. اما فرستادن سر به مدينه دليل بر دفن در آنجا نيست؛ زيرا ممكن است اين جريان در دوران حضور اهل بيت (عليهم السلام) در شام رخ داده باشد و سخن يزيد همكه به امام سجاد (ع) گفت: چهرۀ پدرت را هرگز نخواهى ديد ⁷بر همين مطلب حمل مى‌شود. هيچ منعى ندارد كه پس از بازگرداندن سر مطهّر از مدينه به شام رأى او عوض شده و آن را به امام