13«روزى كنار قبر پيامبر (ص) نشسته بودم، عربى باديه‌نشين آمد وگفت: سلام بر تو اى پيامبر خدا، شنيده‌ام كه خداوند مى‌فرمايد: «و اگر ايشان هنگامى كه به خود ستم كردند، نزد تو مى‌آمدند و از خدا آمرزش مى‌خواستند و پيامبر هم براى آنان استغفار مى‌كرد، خدا را توبه پذير و مهربان مى‌يافتند.» اكنون من نزد تو آمده‌ام، در حالى كه از گناه خويش استغفار مى‌كنم و تو را شفيع در پيشگاه پروردگارم قرار مى‌دهم. آنگاه دو بيت شعر دربارۀ عظمت حضرتش خواند.
عتبى گويد: همانجا خوابم برد و در خواب ديدم كه پيامبر (ص) به من فرمود: اى عتبى، نزد آن اعربى رفته، بشارت ده كه خداوند وى را آمرزيد!» 1
روايات گوناگونى دربارۀ زيارت پيامبر خدا (ص) از زبان خودش رسيده است؛ از باب نمونه، در روايتى اينگونه آمده است:
«مَنْ زَارَنِي حَيّاً وَ مَيِّتاً كُنْتُ لَهُ شَفِيعاً يَوْمَ الْقِيَامَة» . 2
«هر كس مرا در زمان حيات و مماتم زيارت كند، در روز قيامت شفيع او خواهم شد.»
2. زيارت اصحاب همراه با پيامبر (ص)
باور و عقيده به معاد و روز رستاخيز از اصول مهم اعتقادى در اسلام است و به ياد معاد بودن، از نظر تربيتى اثر فراوان براى انسان دارد تا خويشتن را از هلاكت و افتادن در دام شيطان و گرايش به زينت‌ها و چيزهاى پوچ و بى‌ارزش دنيا نگه دارد.
بدين جهت پيامبر خدا (ص) ، هم خود به زيارت قبور مى‌رفت و هم ديگران را تشويق مى‌كرد و گاهى اصحاب، همراه با حضرتش به زيارت قبور مى‌رفتندكه به نمونههايى از آن اشاره مى‌كنيم:
-اصحاب و زيارت قبر آمنه
در روايتى آمده است: