16ديدند. آنها عازم شام بودند، ولى وقتى آب و آن زن [ هاجر] و فرزندش را ديدند... بقيۀ داستان اسماعيل به هنگام واردشدن جرهمى‌ها به آن مكان شريف، بسيار شگفت و عجيب است؛ چرا كه مى‌دانيم در آن زمان اسماعيل كودك شيرخواره‌اى بيش نبوده است.

از ديگر موارد اختلاف، آن است كه فاكهى به سند خود، به نقل از واقدى ، از ابوجهم بن حذيفه چنين روايت كرده است: وقتى اسماعيل بالغ شد، با زنى از عماليق (دختر صدى) ازدواج كرد. ابراهيم به ديدار اسماعيل آمد، اما اسماعيل در خانه حضور نداشت و مشغول چرانيدن گلۀ خود بود و با تير و كمان شكار مى‌كرد. او در بالاى مكه در سمت سدره به چوپانى مشغول بود. ابراهيم به منزلش آمد و گفت: درود بر اهل خانه! همسر اسماعيل ساكت بود و پاسخى نداد و يا در دلش پاسخ داد. ابراهيم گفت: اجازه هست وارد شوم؟ وى اجازه داد ¹. ابراهيم پرسيد: غذا و شير و دام‌هايتان چگونه است؟ زن سختى‌ها را برشمرد و گفت: خوراكى نداريم. گوسفندان هم پس از پشت سر گذاشتن آن زمستان سخت شيرى ندارند. آب (زمزم) را هم كه مى‌بينى چه اندك است! ابراهيم پرسيد: پس مرد خانه كجاست؟ گفت: دنبال كار خود رفته است. گفت: وقتى آمد سلام مرا برسان و به او بگو كه آستانۀ در خانه‌اش را عوض كند.

اين گفتۀ واقدى حكايت از آن دارد كه زن اسماعيل كه [ ابراهيم] به او دستور داد از وى جدا شود، از عمالقه بود و اين مطلب با خبر ابن‌عباس مغايرت دارد؛ زيرا ابن عباس در خبر پيش گفته اشاره داشت: زنى كه پدرش به اسماعيل دستور جدايى از او را داد، از جرهمى‌ها بوده است. مسعودى هم يادآور شده كه اين زن از عماليق بوده است. ²از اين سخن چنين بر مى‌آيد كه او از عماليق بوده كه از يمن به آنجا آمده بودند و پادشاه آنها «سميدع» بوده است. بنابراين، با خبر ابوجهم بن حذيفه كه گفت: اين زن از