43داشته است. اين غلامان اخته شده پولهاى فراوانى را از راه تبرع و عايدات مسجدالحرام - علاوه بر پولهايى كه از استانبول براى آنها مىآمده - به دست مىآوردهاند. و بيشتر اين غلامان از بندگان سياه و برخى از آنها از هند بودهاند.
ديگر بقاع مقدسۀ مكه
بخشى از سفرنامۀ بورخارت، دربارۀ بقاع مقدسۀ مكه است كه بورخارت مىگويد در دورۀ استيلاى وهابيان بر مكه، مردم از ترس آنان جرأت زيارت و يا نزديك شدن به آنها را نداشتند و تمامى ساختمان اين بقاع و گنبدهاى بنا شده بر روى آنها، به وسيلۀ وهابيان تخريب گرديده بود.
نخستين جايگاه مقدسى كه بورخارت به توصيف آن پرداخته، همانا «مولد النبى - ص - » است؛ يعنى جايگاهى كه پيامبر - ص - در آن بدنيا آمده است. او مىگويد كارگرانى را ديده است كه مشغول بازسازى و ترميم ساختمان آن بوده و خود حفرهاى را در ميانۀ ساختمان ديده كه كارگران بدو گفتهاند اين جايگاهى است كه هنگامى كه مادر پيامبر در آنجا نشسته بود، درد زايمان بر او عارض شد. و مشهور آن است كه تمامى زمين اين جايگاه، خانۀ عبداللّٰه بن عبدالمطلب، پدر پيامبر - ص - بوده است. او آنگاه به توصيف زادگاه حضرت فاطمۀ زهرا - عليهاالسلام - پرداخته و مىگويد:
زادگاه، در خانهاى زيبا، كه از سنگ ساخته شده و از آنِ حضرت خديجه - سلام اللّٰه عليها - بوده، قرار دارد و اين خانه در كوچهاى به نام «زقاق الحجر» قرار دارد كه به وسيلۀ چند پله مىتوان وارد آن شد؛ زيرا خانه در گودى قرار گرفته است. در داخل خانه دو جايگاه مشخص وجود دارد كه نخستين آن زادگاه حضرت فاطمه - ع - مىباشد و ديگرى جايگاهى