42عبارتند از باب الزيت، باب العشره، باب الصفا، باب الشريف و در سمت جنوب باب ابراهيم و بابالعمره قرار دارند.
از نوشتههاى بورخارت برمىآيد كه محيط خارجى مسجدالحرام را 7 مناره زينت مىبخشيده است كه با فواصل غير متساوى قرار داشتهاند.
اين منارهها با نامهاى منارۀ بابالعمره، منارۀ بابالسلام، منارۀ باب على، منارۀ بابالوداع، منارۀ مدرسۀ قائدبك، منارۀ بابالزياده، منارۀ مدرسة السلطان سليمان بودهاند.
بنا به گفتۀ بورخارت برجستهترين مسؤولين حرم عبارت بودهاند از «نايب الحرم» يا «حارس الحرم» كه همواره كليد كعبه نزد او بوده است، همچنين اموالى كه مردمان نيكوكار براى كمك به مسجدالحرام مىدادهاند نزد او نگاه داشته مىشده است، و وى آنها را با مشورت قاضى مصرف مىكرده است. افزون بر اين، تعميرات حرم به دستور و نظارت او انجام مىگرفته است. مجموع اموالى كه با نظارت قاضى خرج مىشده، 300 كيسه پول بوده است.
پس از منصب نايب الحرم، مهمترين منصب از آنِ «آغا الخصيان» است كه به آن «آغاة الطواشين» هم گفته مىشود. بورخارت مىگويد اين بردگان اخته شده ( \ خصى) وظايف پليس و شرطهها را در داخل حرم انجام مىدهند، همچنين شستشو و جاروب روزانۀ حرم به عهدۀ آنان است.
و تعداد آنان بالغ بر 40 نفر مىباشد كه معمولاً واليان و امرا اين افراد را به عنوان هديه به حرم تقديم مىكنند، همچنانكه محمد على پاشا 10 نفر از اينان را به حرم هديه نمود. آن گونه كه از گفتههاى بورخارت برمىآيد شخصى كه عهدهدار منصب «آغا الطواشين» بوده از شخصيتهاى مهم مكه شمرده مىشده، بگونهاى كه اجازۀ همنشينى با شريف مكه و پاشا و حاكم را