406
روايت ششم
امام صادق (ع) به نقل جويرية بن علاء مى‌فرمايد: «هر كسى كه دوست دارد خداوند در روز قيامت به وى نگاه كند، بسيار به زيارت حسين (ع) برود» . 1
نظر پروردگار عبارت است از نهايت آنچه درباره مخلوق نسبت به ترقّى درجه و رتبه تصوّر مى‌شود. 2
روايت هفتم
امام صادق (ع) مى‌فرمايد: «هر كس به زيارت حسين (ع) بيايد، در حالى كه معرفتش را دارد، خداوند نامش را در اعلى علّيين ثبت مى‌كند» . 3
در معناى ثبت شدن نام زائر در اعلى عليين، چند احتمال است:
1. از كسانى خواهد بود كه در بالاترين غرفه‌هاى بهشت اسكان داده مى‌شود.
2. نامش در اعلى علّيين نوشته مى‌شود كه او از اهل بهشت است. 4
روايت هشتم
امام صادق (ع) مى‌فرمايد: جدّم حسين (ع) فرمود: هر كسى بعد از وفاتم به زيارتم بياييد، من در قيامت به ديدارش مى‌روم. سپس فرمود:
«وَ لَو لَم يكن الاّ فى النّار لأَخْرَجتُهُ» . 5
1. در تعبير امام از «لو» شرطيه استفاده شده كه همان «لو» امتناعيه است و دلالت بر امتناع شرط دارد؛ 6يعنى محال است كه زائرش داخل آتش شود. 7
2) ديدار حضرت حسين (ع) از زائرش ممكن است بلافاصله پس از مرگ زائر باشد و ممكن است پس از گذاشتن پيكرش در قبر باشد. 8
روايت نهم
امام صادق (ع) مى‌فرمايد: «هر كس حسين (ع) را در روز عرفه زيارت كند، نزد خدا به صدّيق و نزد ملائكه به عنوان كرّوبيين شناخته مى‌شود. 9
(كرّوبيين به بزرگان و سروران فرشتگان گفته مى‌شود) . 10
روايت دهم
داود رِقّى از امام صادق و موسى بن جعفر و امام رضا (عليهم السلام) نقل مى‌كند كه فرموده‌اند:
«مَن اَتى قبر الحُسين بن على (ع) بعَرَفة قَلَبَه الله تعالى ثَلِجَ الصّدر» . 11