99اين نابسامانى موجب ناراحتى مردم از حكومت عثمانى شده بود؛ به طورى كه ديگر نام سلطان عثمانى در خطبه‌هاى جمعه برده نمى‌شد و دستورات و فرامين حكومت مركزى، مورد بى اعتنايى قرار مى‌گرفت. و سرانجام، شيعيان بر ضد دولت عثمانى، دست به قيام زدند و مى‌رفت كه اين آتش زير خاكستر، به آتشى خانمان سوز مبدّل شود.
همچنين درگيرى‌هاى شيعيان و فرقه گرايان شيخى 1مسلك در كربلا، با نقشۀ انگليس و برخى عوامل نفوذى شيخى، روز افزون شده بود و به نوبۀ خود، به التهاب و در نتيجه، نگرانى حكومت مى‌افروزد.
على رضا پاشا از سوى حكومت مركزى، مأموريّت يافت تا براى بررسى اوضاع، به كربلا برود؛ اما مردم مانع ورود او به شهر شدند و او نيز به زور متوسّل نشد و در پشت دروازۀ شهر، پس از انتصاب حاكم محلّى و متولّى حرم‌هاى مطهر، بازگشت.
تداوم اين ناآرامى‌ها، حكومت عثمانى را بر آن داشت تا على رضا پاشا را با سه هزار سرباز، به سوى كربلا بفرستد. آنان شهر را محاصره كردند؛ اما اين محاصره به حمله منتهى نشد و على رضا پاشا، بدون موفقيت و با قبول پيشنهاد مردم نسبت به پرداخت ماليات بيشتر، به بغداد بازگشت.
حكومت عثمانى فهميد كه على رضا پاشا از عهدۀ حل مشكل كربلا بر نمى‌آيد و به همين دليل، او را از ولايت عراق خلع كرد و در سال 1258 قمرى، محمد نجيب پاشا را كه پيش از آن والى شام و به خشونت مشهور بود، به جايش منصوب كرد.