220اين كتاب پس از «كامل الزيارات» ابن‌قولويه، دومين كتاب مهم شيعه در باب زيارت است كه اكنون بيش از هزار سال از وفات مؤلف آن گذشته است. شيخ مفيد و آثار او همواره مورد اعتماد عالمان بزرگ بوده و اين اثر ايشان نيز از مآخذ كتبى همچون «تهذيب‌الاحكام» شيخ طوسى، «المصباح» شيخ ابراهيم كفعمى و «بحارالانوار» علامه مجلسى بوده است.
مؤلف در آغاز به گردآورى روايات فضيلت و آداب زيارت اميرالمؤمنين و حضرت سيدالشهدا (عليهما السلام) اهتمام داشته و در خطبه كتاب، آن را «مناسك زيارة الامامين» ناميده است؛ ولى در كتاب «الارشاد» با عنوان «مناسك المزار» به آن ارجاع داده است. مؤلف بزرگوار، بعدها آداب زيارت و روايات مربوط به ديگر معصومين: را بدان افزوده و حتى آداب و اعمال زيارت مؤمنين و قبور مؤمنين و بسيارى مطالب ديگر را به كتاب افزوده است.
روايات اين كتاب سه گونه است:
1. برخى از روايات اين اثر به طور مستند از ابن‌قولويه، استاد شيخ مفيد يا باسند كامل از ديگر استادان نقل شده است.
2. بعضى روايات به طور مرسل به يكى از معصومين: اسناد داده شده است.
3. برخى آداب و متون زيارتى، بدون اسناد به امامان: آمده، ولى بعيد است منقول از آنان نباشد؛ به‌ويژه كه برخى در كتاب ديگر به طور مستند از ائمه هدى: نقل شده است.
حجم اين اثر چندان نيست و اكنون با تصحيح و تعليق آيت‌الله موحد ابطحى اصفهانى، بدون محاسبه فهارس، دويست صفحه است و اگر پاورقى‌ها و ارجاعات را در نظر نگيريم، نزديك به صد صفحه معمولى وزيرى است؛ ولى جامعيت، قدمت و جايگاه نويسنده، اعتبار ويژه‌اى به اين كتاب بخشيده است. شيخ مفيد و استادش ابن‌قولويه در كنار يكديگر و در پايين پاى دو امام بزرگوار در كاظمين مدفونند. براى آشنايى با زندگى اين دو بزرگوار مى‌توان به كتاب «گلشن ابرار» مراجعه كرد.
المزار شيخ مفيد، نخستين كتابى است كه زيارت معروف به «زيارت ناحيه مقدسه» را نقل كرده است و پس از وى شيخ طوسى در «المصباح» و پس از او سيد بن طاووس در «مصباح الزائر» آن را نقل كرده‌اند.
كتاب به دو بخش اول و دوم تقسيم مى‌شود. در بخش اول 67 باب و در بخش دوم 29