146داخلى مى‌توانند مخاطراتى به وجود آورند. پس فرزند خود مهدى را با بخش عظيمى از لشكر خود به آن سوى دجله روانه ساخت و كاخى برايش ساخت كه در آغاز «عسكر مهدى» نام داشت و بعد به «رصّافه» و «بغداد شرقى» موسوم گرديد. در داخل شهر، در اطراف دو خيابان اصلى، كوچه‌هاى وسيع و سقف‌دارى ساخته شد كه «طاق» نام داشتند. طاق‌ها به كوچه‌هايى با وسعت كمتر منتهى مى‌شد كه از طريق درب‌هايى كه در آنها تعبيه كرده بودند، به خانه‌ها راه مى‌يافتند. بازرگانان بيگانه با كاروان‌هاى تجارتى خود به داخل شهر آمده و در اين مراكز يعنى در طاق‌ها به داد و ستد مى‌پرداختند.
مدتى كوتاهى بيش سپرى نشده كه منصور دريافت اين بازارهاى ساخته شده در داخل حصار، به جهات امنيتى مشكلاتى را به وجود مى‌آورد. زمانى فرستادگانى از جانب امپراتورى روم به نزد وى آمدند. منصور آنان را بالاى قصر خود بُرد و نيز گوشه و كنار شهر را به آنها نشان داد تا در پايان، نظر روميان را درباره شهر جويا شود. از رياست هيأت نمايندگى كه سرلشكرى رومى بود پرسيد: بغداد را چگونه ديديد؟ وى پاسخ داد: شهر ويژگى‌هاى برجسته‌اى دارد، امّا چون ورود به بازارها براى هركس منعى ندارد، دشمن به هر شكلى كه بخواهد وارد شهر مى‌شود. به علاوه تاجران واقعى نيز بعد از فعاليت در بازار شما به نواحى مختلف مى‌روند و اخبار داخل مركز حكومت تو را به نقاط ديگر منتقل مى‌سازند. 1منصور با شنيدن اين گزارش به فكر فرو رفت و احساس كرد اين بازارها امنيت مركز حكومت او را تهديد مى‌كنند؛ پس دستور داد تا بازارها را به بيرون حصار انتقال دهند و آبادى كرخ به عنوان كانون استقرار اين مراكز تجارى تعيين گرديد و براى اين‌كه بازرگانان هرچه سريع‌تر به محل جديد بروند، فرمان داد تا هركس مركز كسب و كار خود را به ناحيه كرخ ببرد، مشمول حمايت‌هاى مالى حكومت قرار مى‌گيرد. علاوه بر اين‌ها معابر اصلى را گسترش داد و در اين توسعه، ناگزير برخى مغازه‌ها و مراكز تجارى تخريب گرديد. اين عوامل باعث شد تا در اندك مدتى بيشتر مراكز بازرگانى به بيرون دروازه كوفه و به جنوب غربى بغداد منتقل گردد و اين‌گونه، محله بزرگ كرخ با سيماى جديدى پديد آمد.
بناى اوّليه بازار كرخ كه به دست عباسيان ساخته شد، در ميان دو نهر عيسى و نهر صراة واقع شده بود كه در جنوب شرقى بغداد آن روز قرار داشت. اين بخش از طريق دو دروازه