121مى‌گويند، كشته مى‌شود. از اين رو، در هنگامه‌اى كه اندوه و حسرت آن زائل نمى‌شود، اندوه و بلا بر دشمنان تو و دشمنان فرزندان تو فراوان و سنگين خواهد شد. آنجا، پاك‌ترين قطعه زمين است» .
پس سخن امام (عليه السلام) كه فرمود: «هى أرض كرب و بلاء» بدين معناست كه كربلا سرزمينى است كه به سبب حوادث واقع در آن و مصيبت‌هايى كه بر حسين (عليه السلام) و خاندانش وارد آمده، اندوه و حسرت و غصه و بلاى سنگين و فراوان در روز قيامت نصيب دشمنان پيامبر (صلى الله عليه و آله) و دشمنان فرزندان او خواهد شد. اين معنا اگرچه از ظاهر عبارت و الفاظ خارج است، اما حقيقت و باطن آن جز اين نيست؛ زيرا سخن ائمه (عليه السلام) همچون قرآن، ظاهرى دارد و باطنى.
اين احتمال نيز وجود دارد كه «بلاء» به معناى آزمون و امتحان و سنجش ايمان باشد؛ چنان‌كه در بيشتر موارد از كاربرد اين واژه، همين معنا مراد است. در كتاب قاموس و مجمع و ديگر لغت‌نامه‌ها، به اين معنا تصريح كرده‌اند و مؤيد اين سخن، بلكه دال بر آن، سخن امام حسين (عليه السلام) در گفت‌وگو با جن‌هاى مسلمانى است كه به يارى ايشان آمده‌اند: «اگر من در جاى خود مى‌نشستم، اين مردم بيچاره و تيره‌بخت، به چه آزموده و محشور مى‌شدند؟» .
بنابراين، معنا كلام امام (عليه السلام) چنين مى‌شود: اين، سرزمين غم و اندوه براى ما و شيعيان ماست و مايه آزمون براى كسانى كه با من همراهند؛ و نيز براى پيروان من و امت جدم و همه بشر تا روز قيامت.