95خدمت به مزار اين دو امام و مراقبت از اين مقابر شريف به آن‌جا رفتند. اين مكان به تدريج توسعه يافت و تبديل به يك شهر شد. در قرن ششم يتيم‌خانه‌اى در كاظمين ساخته شد كه محلّ نگه‌دارى كودكانى بود كه پدران و بستگانشان از سوى حاكمان جور كشته مى‌شدند و سرپرستى نداشتند كه به آنان رسيدگى كند. 1
5. امام موسى كاظم (ع) در حال حيات، اهل بخشش و سخاوت و رسيدگى به نيازمندان و حلّ مشكلات گرفتارانى بود كه از همه بلاد به محضرش مى‌رسيدند. اموال فراوانى كه از اطراف و اكناف به دست آن حضرت مى‌رسيد، با سخاوت تمام ميان فقرا و نيازمندان تقسيم مى‌كرد و گره از كار آنان مى‌گشود و خانه او، خانه اميد حاجتمندان بود. به اين سبب به «باب الحوائج» معروف گشت. هنوز هم آنان كه ضريح مطهرش را زيارت مى‌كنند و گرفتارانى كه بر گرد قبر منوّرش در كاظمين مى‌چرخند، اطمينان دارند كه به سراغ «باب الحوائج» آمده‌اند و حاجت‌هاى‌شان برآورده خواهد شد. 2
6. دوران خلافت «الناصر» عباسى، از پربارترين ايام براى پيروان اهل‌بيت بود. خليفه كه گرايش‌هاى شيعى داشت و برخلاف پدرانش رفتار مى‌كرد، حرم حضرت موسى بن جعفر (ع) را محلى امن و پناهگاه براى هر كس كه به آن‌جا پناه مى‌آورد قرار داده بود. از اين رو مردم هم در گرفتارى‌ها و هنگامى كه تحت تعقيب بودند، به كاظمين رفته و به قبر امام كاظم (ع) پناهنده مى‌شدند. خليفه هم از خطاى پناهندگان به اين بارگاه چشم مى‌پوشيد و به آنان نيكى مى‌كرد و مشكل آنان را برطرف مى‌ساخت. 3
7. در سال 1216 قمرى در پى حملات غارتگرانه وهابيان به اماكن مذهبى عراق، گنجينه ارزشمند نجف اشرف را به كاظمين آوردند و در خزانه موسى بن جعفر (ع) قرار دادند تا از دستبرد و غارت وهابيان در امان بماند. عهده‌دار اين كار، «حاج محمدسعيد بيك» بود. اين ماجرا را به حكومت ايران هم خبر دادند و تصميمات گرفته شده را گزارش كردند. 4
8. در برهه‌هايى از تاريخ، نزاع‌هاى مذهبى ميان شيعيان و اهل سنّت در بغداد پيش آمده كه به قتل و غارت انجاميده است؛ از جمله در ربيع‌الاول 442 فتنه‌اى ميان شيعه و اهل سنت در بغداد رخ داد كه در پى آن، از زيارت مرقد امام كاظم و امام جواد (عليهما السلام) جلوگيرى كردند و اهالى باب البصره جلوى ورود گروهى از شيعيان را كه از شهر مقدس قم براى زيارت اين