55كرد تا به مقصد برساند. در ميان راه حيوانى نظر مأمون را جلب كرد و باز شكارى‌اش را در پى آن رها كرد. باز مدتى ناپديد شد و چون بازگشت، ماهى كوچكى در منقار داشت. مأمون از مشاهده آن در شگفت شد و ماهى را در كف دست گرفت و خطاب به امام جواد (ع) گفت: در دست من چيست؟ حضرت فرمود: حق‌تعالى دريايى چند خلق كرده است كه ابر از آن درياها بلند مى‌شود و ماهيان كوچك بالا مى‌روند و بازهاى پادشاهان آنها را شكار مى‌كنند و پادشاهان آن را در كف مى‌گيرند و سلاله نبوت را با آن مى‌آزمايند. شگفتى مأمون از اين جواب افزون شد و گفت: حقاً كه تو فرزند امام رضا هستى. 1
محمد بن طلحه شافعى با شگفتى، اين جريان را بهترين دليل و گواه بر عظمت امام جواد (ع) دانسته و پيش از نقل آن مى‌گويد:
خداوند عزّ وجلّ آن حضرت را به منقبتى درخشان در آسمان عظمت اختصاص داد؛ منقبتى كه شعاع انوارش همه جا را فرا گرفته و براى اهل معرفت ارزش آن آشكار شده و اين منقبت هرچند از نظر حجم كوچك است، ولى از نظر معنا و دلالت بسيار پر معنا و عميق مى‌باشد. 2
و پس از نقل اين جريان چنين مى‌گويد:
اين جريان، خود به تنهايى داراى دلالات و معانى عميق مى‌باشد كه براى به تصوير كشيدن عظمت و مقام امام، همين منقبت كافى است. 3
ابن‌صباغ مالكى و شبلنجى شافعى نيز تصريح مى‌كنند